Жоспар: 1.Комплексті қосылыстардың құрылысы. Вернердің координациялық теориясының негізгі қағидалары
2.КҚ химиялық байланыстың табиғаты
3.КҚ жіктелуі
4.КҚ номенклатурасы
5.КҚ тұрақтылығы
6.КҚ изомериясы
7.КҚ медицинада және фармацияда қолданылуы
КҚ құрылысы
Химиялық қосылыстар барлығы қарапайым немесе атомдық қосылыстар және комплексті немесе молекулалық қосылыстар деп екіге бөлінеді. Атомдық қосылыстарға жатады: оксидтер, негіздер, қышқылдар, жәй тұздар(иондық немесе атомдық байланысы бар)
Бұларды I-ші реттік қоспалар деп атайды.
II-ші реттік қоспаларға жататын күрделі коспалар (молекулалардан немесе иондардан құралады). Олардың арасында координациялық немесе донорлы-акцепторлы байланысы болады.
Сондықтан: КҚ дегеніміз - бұл кристалды тордың түйіндерінде орналасатын күрделі бөлшектер (комплексті иондар), балқыған немесе еріген жағдайына ауысқан кезде өздерінің қалпын сақтайтын қосылыстар және құрамында бір донорлы-акцепторлы байланысы бар заттар.
Мысалы:
K[ Ag(CN)2] ↔ K⁺ + [Ag(CN)2]⁻
КҚ химиялық байланыстың табиғаты Қазіргі кезде комплексті қосылыстарда байланыстың табиғатын қарастыратын үш теориялық әдісі бар:
Валенттік байланыс әдісі
Кристалдық өріс теориясы
Молекулалық орбитальдар әдісі
Валенттік байланыс әдісі (ВБӘ)бойынша орталық атом мен лиганд донорлы-акцепторлы жол мен байланысады. Орталық атом байланыс түзуге бос орбитальдарын, ал лиганд пайдаланылмаған электрон жұбын жұмсайды. Мысалы: : [ Co(NH3)6 ] 3+
Co
59
27
1s²2s²2p⁶3s²3p⁶3d⁷4s²
3d⁷ 4s² 4p°
Кобальт катионының валенттік қауызында төрт бос орбиталі бар.
Кобальт катионының валенттік қауызында төрт бос орбиталі бар.