Атаушы сөздердiң өзiне тән дербес мағыналары болып, кейде түрленiп, кейде түрленбей жұмсалып, өз алдына дербес мүше ретiнде қолданыла алады. Атаушы сөздердiң қатарына зат есiм, сын есiм, етiстiк, және шартты түрде сан есiм мен есiмдiк жатқызылып жүр.
Көмекшi сөздер мағыналық дербестiгi болмағандықтан, тек атауыш сөздермен тiркесiп қолданылады. Олар сөйлемде жеке мүше бола алмайды, бiр мүшенi екiншi мүшемен байланыстырып тұрады. Көмекшi сөздер қатарына әр түрлi тiлдердегi артикльдер, предлогтар, жалғаулықтар, септеулiктер, демеулiктер енедi.
Одағай сөздер деп ешқандай ақиқат ұғымды бiлдiрмей-тiн, тек адамның әр алуан көңiл күйi мен сезiм райларын бiлдiру үшiн қолданылатын сөздердi айтамыз. Одағайлар өзге сөздермен қарым –қатынасқа түспейдi, жарыспалы сөйлем ретiнде жұмсалатындықтан сөйлем мүшесi бола алмайды.
Модаль сөздер қатарына мынадай сөздер жатады: мүмкiн, әрине, бәлки, зайыры, рас, шамасы, әлбетте, керек т.б.
Атаушы сөздi есiмдер және етiстiктер деп екiге бөлемiз. Есiмдердi атаушы есiмдер және үстеуiш есiмдер деп екi топқа бөлемiз. Атаушы есiмдер – зат есiм, сын есiм, сан есiм, есiмдiктер, үстеуiш есiмдер- үстеу және елiктеуiш сөздер.
Тілдің сөздік құрамындағы бар сөздерді атаушы сөздер, көмекші сөздер және одағай сөздер деп бөлуге бірден-бір таяныш болатын тірек – лексика-семантикалық белгі. Сондықтан тілдегі сөздерді топтастырғанда мынадай мәселелер ескерілуі керек: Мәселен, атауыш сөздер, көмекші сөздер, одағай сөздер топтастырғанда, олардың лексикалық жағы ескерілуі керек. Ал, сөздердің лексикалық жағын ескеру деген сөз – олардың семантикалық жақтарын еске алу дегенмен бірдей. Олай болса, әрбір сөз тобына енетін сөздер лексика-семантикалық тұрғыдан қаралып талдану қажет. Бұл үш топқа бөлінуде морфологиялық белгілердің еш қатысы жоқ. Себебі, атауыш сөздердің түрленетіні, түрленбейтіні, сол сияқты көмекші сөздердің де түрленетіні, түрленбейтіні бар. Осыған байланысты С.Исаев сөздерді топтастыру мен таптастыру мәселесін ашып берді.
Лексика- грамматикалық топтарына қарай сөздердi 9 сөз табына бөлемiз: зат есiм, сын есiм, сан есiм, есiмдiк, етiстiк, үстеу, елiктеуiш сөздер, шылау, одағай.
Сөз таптарының табиғаты жайында әр түрлi көзқарастар мен байымдаулар бар. Олардың бiрi бойынша, сөз таптары сөздiң лексика-грамматикалық категориялары болып санал-са, екiншiлерi бойынша, формальды-грамматикалық катего-рия, ал үшiншiлерi бойынша сөздiң таза грамматика-лық топтары болып саналады.
А.А.Шахматов., В.В.Виноградов, Бодуэн де Куртенэ, Л.В.Щербалар сөз таптарын лексика-грамматикалық категория деп таниды.
А.А.Шахматов пiкiрi бойынша әр бiр сөз табының мағынасы сөздiң лексикалық мағынасы мен грамматикалық ұғым, грамматикалық категория жиынтығынан құралады.
В.Виноградов ‘‘Сөз лексикалық және грамматикалық мағынаның iшкi конструктивтi бiрлiгi болып табылады” десе, А.И.Мещанинов ‘‘Семантикалық жақтан да, форма жағынан да сипатталатын лексикалық топтар сөз таптары деп аталады” дейдi.
Ф. Ф. Фортунатов сөз таптарын формальды-граммати-калық категория деп қарап, сөздердi ‘‘түрленетiн” және ‘‘түрленбейтiн” сөздер деп топтастырса, О. П. Суник пен А. А. Реформатский сөз таптарын таза грамматикалық категория деп есептеп, басты белгiге грамматикалық мағы-наны қояды.
Сөз табына бөлгенде оның беретiн мағынасы есепке алынады, мысалы, зат есiмге- заттылық мағына, сын есiмге –атрибутивтiк мағына, етiстiктер тобына –процессцуалдық мағына тән. Сөз таптары бiр-бiрiнен жалпы категориялды мағына жағынан ажыратылады.
Екiншiден, грамматикалық белгiлерi, үшiншiден синтак-систiк белгiлерi есепке алынады.
Графикалық белгi 2 түрлi болады: морфологиялық, синтаксистiк. Мысалы, -шы, -шi, -ым, -iм, зат есiмге тән болса, -лы, -лi, -сыз, -сiз, сын есiмге , -ла, -ле, -да, -де, етiстiкке тән .
Синтаксистiк белгi арқылы сөздердiң сөйлемде атқара-тын қызметi аңғарылады. Сол арқылы әр сөз табы бiр-бiрiнен ерекшеленедi. Зат есiмдер сөйлемде көбiнесе бастауыштың қызметiн атқарса, кейде баяндауыш, анық-тауыш, пысықтауыш, толықтауыштың қызметiн атқарады. Сын есiм анықтауыш қызметiн атқарады, кей жағдайда бастауыш, толықтауыш, баяндауыш қызметiн атқарады.
Орыс тiлiнде сын есiмдер зат есiм секiлдi түрленiп отырады. Сын есiм анықтауыш қызметiн, кейде бастауыш, толықтауыш, баяндауыш қызметiн атқарады. Орыс т. сын есiмдер зат есiм секiлдi түрленiп отырады. ¶стеудiң негiзгi қызметi – пысықтауыш болу. Етiстiкке-баяндауыш болу немесе көсемше формасында пысықтауыш болу тән. Кейде етiстiктер бастауыш,толықтауыш қызметiн де атқарады.
Әр сөз табының атқаратын қызметiне қарай сөйлемде алатын орны бар. Сын есiм заттың сынын бiлдiрiп, зат есiмнiң алдынан орын алады. Етiстiктер қимылды бiлдiруi себептi сөйлем соңында, ал үстеу етiстiктiң алдынан орын алады. Көмекшi есiм, предлог, артикльдер, септеулiктер зат есiмге қатысты да, елiктеуiш сөздер, көмекшi етiстiктер етiстiкке тән сөздер болып табылады.
Көне дәуірде зат есімдер мен сын есімдердің жігі ажырамаған. Мысалы, жас, көк сөздерінің әрі зат есім (жас келсе іске, ертең көкке шығалық) , әрі сын есім (жас бала көк шөп) болуы сол көне кұбылыстың ізі екендігін көрсетеді. Тілімізде әрі зат есім, әрі сын есім болатын сөздер (ыстық, жарық, салқын, суық) ғана емес, әрі зат есім, етістік болатын сөздер де бар. Мысалы: көш (көш келе жатыр, бүрсігүні жайлауға көш) той, тоң, ық, т.б. Кейде тіпті бір сөздің өзі үш түрлі сөз табына жатуы мүмкін. Мысалы: ауыру — зат есім (ескі ауру), ауыру — сын есім (ауру жүрек) ауыру — етістік (ішінің ауыруы жанына қатты батты). Бұлар — лексикалық омонимдер. Бұлардың зат есім сыңары - зат есімдерше, сын есім сыңары — сын есімдерше, етістік сыңары —етістіктерше түрленеді, олардың әр қайсысына тән категориялармен сипатталады.
Бұл нені көрсетеді?
Бұл— зат есімдер мен сын есімдердің, етістіктердің, үстеулердің дамуы барысында біртіндеп жігі ажырап, дербес лексика-грамматикалық категориялар ретінде қалыптасқандығын көрсетеді.
Яғни сөздер қолданылу ыңғайына, атқаратын қызметіне, мағынасына карай сараланады, топтасады. Осылайша дамудың барысында сөз таптары жасалады.
Сөз таптарының бірден пайда болмай, тілдің тарихи даму барысында біртіндеп жасалатындығын үстеулердің сөз табы ретінде қалыптасуынан да көрінеді. Мысалы: қазақ тілінде босқа, зорға, бірге (барыс сеп.); кейде, қапыда, бірде (жатыс сеп.) жүресінен, кенеттен, (шығыс сеп.); жайымен, ретімен (көмектес сеп.); орыс тілінде: вечером, порой, издавна, вплотную т.б. Бұлар — үстеулер. Олардың түбірлері — зат есімдер (қапы, жайы, реті), сын есімдер (бос, зор), сан есімдер (бір), есімдіктер (кей). Бұл есім сөздерге септік жалғаулары жалғаньш, пысықтауыш қызметінде жұмсалу барысында үстеулерге айналған. Көрсетілген үстеулердің құрамындағы жалғаулары сол сөздердің айрылмайтын бөлшегіне айналып, көнеленіп кеткен. Оларды сөздердің түбірінен бөліп алып қарастыруға болмайды. Олар түбірге сіңісіп кеткен. Сөйтіп, сөз лексикаланып, пысықтауыштық қызмет атқарып, басқа сөз табына айналған.
Яғни есімдерден үстеу сөздер жасалыну үшін үш түрлі шарт керек екен. Олар:
1) есім сөздерге септік жалғауларының біреуі жалғанып, оның әбден орнығып калыптасуы және көнеленуі;
олардың мағына жағынан әуелгі төркіндерінен алшақтауы;
пысықтауыш қызметінде жұмсалынуы.
Қазақ тілінде көсемше формалы етістіктердің пысықтауыш қызметінде үнемі жұмсала келіп, әбден қалыптасуынан және ондай формалардың көнеленуінен жасалған үстеулер де бар. Мысалы: аздап, аз-аздап, қайыра, жағалай, таласа-тармаса, т.б. Бұлардың көсемшелерге тек форма жағынан ғана ұқсастығы бар. Әйтпесе олар — үстеулер.
Олардың үстеу екендіктерін мыналардан көруге болады:
1) бұларға тікелей жіктік жалғаулары жалғанбайды;
2) олар сөйлемде баяндауыш болып қызмет аткармайды;
3) бұл сөздерде етістіктерге тән шақтық, жактық т.б. қасиеттер жоқ;
4) бұлар сөйлемде тек пысыктауыш болып қызмет атқарады;
5) бұларға етістіктерге жалғанатын болымсыздық жұрнағы (-ма, -ме) қосылмайды.
Қазақ тіліндегі сүзеген, тебеген, қабаған, жатаған тәрізді сөздер формасы жағынан — есімшелер. Бірақ бұлар тілдік табиғаты жағынан - сын есімдер. Өйткені олар ұдайы анықтауыш қызметінде жұмсала келіп, өздерінің есімшелік мағыналарынан айырылып калған да, сын есімдерге айналып кеткен.
Сөз таптарының бір-біріне ауысуы сөздің лексикалық мағынасының өзгеруімен тығыз байланысты. Лексикалық мағынада өзгеріс болмай тұрып, бір сөз табының басқа бір сөз табына ауысуы мүмкін емес. Мәселен, жоғарыда айтылғандай, ауыру деген тұйық етістік семантикалық жақтан дами келіп, бұл күнде сын есім мағынасында да (ауру адам), зат есімі мағынасында да (ауруды емдеу) қолданыла береді. Қазір зат есімдер болып қалыптасып кеткен егеу, көсеу, бояу, жабу деген сөздер де тұйық етістіктердің заттануынан жасалғандар. Бұл сөздер, сонымен бірге, етістік қалпын да сақтап қалған. Сондай-ақ, батыр, ер, қарт деген сын есімдер субстантивтеніп, зат есім түріңде де қолданыла береді.
Тіл білімінің салаларының ішінен сөзжасамның морфологиямен байланысы ертеден-ақ назарға іліккен. Сондықтан да сөзжасам соңғы кезге дейін көп тілде морфологияның құрамында қаралып келеді.Бұл екі саланың байланысты болатын себебі екеуі де сөздің ең кішкене бөлшегі морфемамен байланысты. Тіл білімінің сөзжасам саласы да , морфология саласы да морфеманы зерттейді. Бірақ сөзжасам жаңа сөз жасаушы морфемаларды зерттейді де, морфология грамматикалық тұлғаларды (формаларды ) яғни сөз түрлендіруші қосымшаларды зерттейді.
Сөзжасам мен синтаксистің байланысы да тілде белгілі орын алады. Сөзжасамның синтаксистік тәсіл арқылы жасалған күрделі сөздері өзінің шығу тегі жағынан сөз тіркестеріне барып тіркелетіні жалпы тіл білімінде әбден танылған, даусыз мәселе деп саналады. Сөз тіркесі сөзжасамдағы күрделі сөзде өз ізін қалдырып отырған. Күрделі сөздердің құрылысында, сыңарларының бір-бірімен байланысуында сөз тіркесінің ізі анық көрінеді. Бұл олардың ұқсастығын туғызып, оларды ажыратуда қиындық келтіреді. Өйткені көп жағдайда олардың жасалу үлгілері ұқсас. Бұл күрделі сөздердің түп негізі сөз тіркесі екеніне байланысты.
Сөзжасам нәтижесінде жасалған туынды сөздер сөздік қорға қосылып, тілдегі басқа сөздер сияқты лексикологияның зеттеу нысанасына түседі. Бұл арада туынды сөздер сөзжасам мен лексикологияның байланысын туғызады. Бірақ сөзжасам мен лексикология сөзді әр тұрғыдан зерттейді. Лексикология тілде бар сөздердің мағыналық ерекшелігін, шығу арнасын т.б. құбылыстарын зерттейді. Сөзжасам болса туынды сөздердің жасалу заңдарын зерттейді.
Қосымшалардың дыбыстық варианттары фонетикалық заңдылық негізінде қалыптасқан. Оны морфонология саласы зерттейді. Сонымен бұл арада сөзжасам өзінің жұрнақтарының вариантта қолданылуы арқылы тілдің фонетика, морфология салаларымен байланысатыны анықталды.
Қазақ тілі бай тілдердің біріне жатады. Тілдің бай лексикасы үнемі толығып, дамып отырған. Тілдің лексикасының үздіксіз дамуы қоғамның дамуымен тығыз байланысты. Қоғамның дамуы, адам санасының өсуіне байланысты өмірде жаңа заттар мен ұғымдар пайда болады да,оларды атау қажеттілігі туады. Осы қажеттілікті өтеу үшін сөзжасам арқылы жаңа сөздер жасалады. Ол жаңа сөздер тілді байытады, сондықтан тілдің сөздік құрамының баюында негзгі қызметті қазақ тілінің сөзжасам жүйесі атқарады, өйткені қазақ тілінің қалыптасқан сөзжасам жүйесі бар, ол тілде жаңа сөздер жасауды қамтамасыз етеді.
Сөзжасамның тіл білімінің дербес саласы болып танылу оның өзіндік зерттеу нысаны болумен байланысты. Сөзжасам тілдің сөзжасам жүйесін, сөзжасамдық бірліктерді, сөзжасам заңдылықтарын, сөзжасамның амал-тәсілдерін, сөздердің жасалу жолдарын, сөзжасам арқылы жасалған туынды сөздерді, олардың түрлерін, сөзжасамдық үлгілерлі, сөзжасамдық мағынаны, әр сөз табының сөзжасамын т.б болып жатқан толып жатқан сөзжасамға қатысты мәселерді зерттейді яғни тілдің сөзжасам жүйесін зерттейді. Тілдің сөзжасам жүйесі қазақ тілінің сөздік қоры мен сөздік құрамы жаңа сөздер жасау арқылы толықтырылып отыратын негізгі тілдік құбылыс болғандықтан, тілде оны іске қосып отыратын сөзжасамдық заңдылықтар, әдіс-тәсілдер көне замандардан бері қолданылып, дамып, іріктеліп, түрлі өзгерістерді басынан өзкізіп, қазіргі қалыпқа түсіп, әбден қалыптасқан. Сондықтан тілде жаңа сөз кездейсоқ, қалай болса солай жасала бермейді. Ол тілде қалыптасқан заңдар арқылы жүзеге асады. Сөзжасам пәні студенттерді осы заңдылықтармен таныстырады, ол туралы нақтылы ғылыми деректер береді.
Сөзжасамды тіл білімінің жеке, дербес саласы деп тану мәселесі басталғанына бірсыпыра уақыт болды. Сөзжасамды жеке сала деп тануды орыс тіл білімінде алғаш ұсынған акам. В.В. Виноградов болды. В.В. Виноградов бұл пікірді 1950 жылдары ұсынған болатын. Содан бері ғалымдар бұл пікірді дәлелдей, дамыта келе 1970 жылы шыққан “Русская грамматика” кітабында оны жеке сала ретінде беріп, сөзжасам тіл білімінің жеке саласы деген пікірін жария етті.1980жылы шыққан “Русская грамматикада” сөзжасам жеке сала ретінде беріліп, бұл мәселенің түпкілікті шешілгенін дәлелдейді.
Сөзжасамның тіл білімінің дербес саласы болып танылу оның өзіндік зерттеу нысаны болумен байланысты. Сөзжасам тілдің сөзжасам жүйесін, сөзжасамдық бірліктерді, сөзжасам заңдылықтарын, сөзжасамның амал-тәсілдерін, сөздердің жасалу жолдарын, сөзжасам арқылы жасалған туынды сөздерді, олардың түрлерін, сөзжасамдық үлгілерлі, сөзжасамдық мағынаны, әр сөз табының сөзжасамын т.б болып жатқан толып жатқан сөзжасамға қатысты мәселерді зерттейді яғни тілдің сөзжасам жүйесін зерттейді. Тілдің сөзжасам жүйесі қазақ тілінің сөздік қоры мен сөздік құрамы жаңа сөздер жасау арқылы толықтырылып отыратын негізгі тілдік құбылыс болғандықтан, тілде оны іске қосып отыратын сөзжасамдық заңдылықтар, әдіс-тәсілдер көне замандардан бері қолданылып, дамып, іріктеліп, түрлі өзгерістерді басынан өзкізіп, қазіргі қалыпқа түсіп, әбден қалыптасқан. Сондықтан тілде жаңа сөз кездейсоқ, қалай болса солай жасала бермейді. Ол тілде қалыптасқан заңдар арқылы жүзеге асады. Сөзжасам пәні студенттерді осы заңдылықтармен таныстырады, ол туралы нақтылы ғылыми деректер береді.
Сөзжасамды тіл білімінің жеке, дербес саласы деп тану мәселесі басталғанына бірсыпыра уақыт болды. Сөзжасамды жеке сала деп тануды орыс тіл білімінде алғаш ұсынған акам. В.В. Виноградов болды. В.В. Виноградов бұл пікірді 1950 жылдары ұсынған болатын. Содан бері ғалымдар бұл пікірді дәлелдей, дамыта келе 1970 жылы шыққан “Русская грамматика” кітабында оны жеке сала ретінде беріп, сөзжасам тіл білімінің жеке саласы деген пікірін жария етті.1980жылы шыққан “Русская грамматикада” сөзжасам жеке сала ретінде беріліп, бұл мәселенің түпкілікті шешілгенін дәлелдейді.
Сөзжасамның тіл білімінің жеке саласы болып танылуы – ұзақ уақыт бойы ғалымдардың пікір-таласының нәтижесі. Ресейде сөзжасам мәселесін зерттеп, ол туралы дәлелді пікір айтқан сөзжасамның өзіндік зерттеу нысанасы барын, оның тіл білімінің басқа салаларынан ерекшелігін ашқан, басқа салалрымен байланысын да көрсете білген ғалымдар болды. Олардан Г.О. Винокур, Е. С. Кубряков, Е.А. Земская, Н.Д. Арутюнова, А.Н. Тихонов, И.С. Улухановтарды айтуға болады.
Сөзжасамды тіл білімінің жеке саласы деп тану мәселесі шетел ғалымдарының зерттеуінде де дәлелденді. Оған 1978 жылы Вена қаласында өткен лингвистердің дүниежүзілік ғылыми конгресі дәлел болды. Бұл конгресте сөзжасам мәселесі тұңғыш рет күн тәртібіне қойылып, оған арнайы секция бөлінген. Конгресте тіл біліміндегі сөзжасам мәселесіндегі олқылықты жою мақсаты көзделіп, сөзжасам мәселесін зерттеуді күшейту мәселесі алға қойылды. Ғылымдағы бұл бетбұрыстан түркі тілдерінің ғалымдары да тыс қалмады. Татар тілінің маманы
Ф. А. Ганиев өзінің сөзжасамның мәселесіне арналған докторлық диссертациясында “Сөзжасам-татар тіл білімінің бір саласы”деген тақырып бөлініп, онда осы мәселені жан-жақты дәлелдеген.
Сөзжасам мәселесі туралы ғалымдар зерттеулері, түрлі пікірлері мен ұсыныстары қазақ тілі ғалымдарына да әсер етті, қозғау салды, осы мәселені зерттеуге игі ықпал жасады. 1984-1988 жылдары академияның тіл білімі институтының грамматика бөлімінің қызметкерлері сөзжасам мәселесін арнайы зерттеді. Зертеудің нәтижесі 1989 жылы “Қазіргі қазақ тілінің сөзжасамы” деген атпен монография болып шықты. Бұл сөзжасам мәселесін жаңа тұрғыдан зерттеген зерттеудің нәтижесі болды. Ғалымдардың соңғы жетістігіне негізделе отырып жазылған ғылыми көлемді монография еді. Монографияны Тіл білімі инситутының ғылыми қызметкерлері жазды. Олар: М. Балақаев, А. Қалыбаева, Қ. Есенов, Н. Оралбаева, Е. Жанпейісов, С. Нұрқатов. Монография екі бөлімнен тұрады: 1) сөзжасамның жалпы мәселелері,2)сөз таптарының сөзжасамы.
Сөзжасамның тіл білімінің жеке саласы болып танылуы оның тіл білімінің басқа салаларымен байланысын жоққа шығармайды. Өйткені тіл білімінің барлық салалары бір-бірімен байланысты, себебі олардың бәрі тілді зерттейді, сондықтан оларда байланыс болмауы мүмкін емес.
Достарыңызбен бөлісу: |