338
339
3835 Атқа мініп кетті Өгдүлміш асығып,
Суыт келіп түсті үйіне, басылып.
Күн алаулап, жерге жүзін жасырды,
Көк төріне қара сусар асылды.
Жаһан жүзі көмірдей боп қарайды,
Көз жұмылып, ұйқы басты маңайды.
Өгдүлміш те төсекке кеп жантайды,
Көз шырымын алып мызғып, марқайды.
Жалын ойнап туардан, боялды бел,
Келіндей көзін ашқан оянды жер.
3840 Көтерілді гəуһар-маржан қалқаны,
Жайнап жаһан ақ меруерт алқалы.
* * *
Үйден шығып, сарайға енді келгесін,
Құзыр сұрап, күтті. Елік көргесін.
Достарыңызбен бөлісу: 
