Сөз бастадым Алла атымен өзім мен.
Күн мен Айды жағып, нұрын таратты.
Бірге онымен тағдыр тынбай жарысты.
Қара түнді, жарық күнді жаратты.
Бірі — жолбасшы, шолғыншыдан ал бірі.
Жол көрсетер кейі, кетсең адасып.
74
(Бірқаншасы, біл, халайық — шырағың,
Бірқаншасы, жолдан шықсаң — құлабыз*.)
130 Қайсысы — бері, жоғарыда — қайбірі,
Бірі — жарық, көмескілеу — қайбірі.
Секəнтір* бəрін ең үстінен айналар,
Бір бұрұжда екі жыл, сегіз ай қалар.
Сонсоң Оңай* болар екінші орында,
Он жəне екі ай уақыты бар оның да.
Үшіншісі — Күрүд*, көк мұз қасарған,
Жақындасса — құрыр, жасап, жасарған.
Төртінші — Күн жарық шашқан ғаламға,
Жылу, жарық төгер жақындағанға.
135 Бесінші — Сəбит*, нұрлы жүзін бұрғанда,
Сүйінерсің, тыншып қандай мұңнан да!
Одан кейін Арзу*, тілек келеді,
Жақындаса, тілегіңді береді.
Бұлардың алдын Иалшық* жүріп, шолады,
Күнмен қарсы келсе, жайнап толады.
Бұдан басқа он екі Өкəк* көрінер,
Бірі жұп боп, бірі тақ боп бөлінер:
Жаз жұлдызы — Қозы*, сонсоң Үд* келер,
Əрəндір*, Құшық* жақын, жуық жіктелер.
(Жаз жұлдызы — Қозы, сонсоң Ұд тұрар,
Ерəндізбен Құшық бірге жұп құрар.)
140 Арыстанмен* Бұғдай басы* қос болар,
Сонсоң Үлгі*, Шадан*, Иа* дос болар.
Келер сонсоң Оғлақ*, Көнəк* һəм Балық*,
Олар туса, болар көгің жап-жарық.
Үші — көктем, үші — күздің жұлдызы,
Үші — қыстың, үші — жаздың жұлдызы.
Үшеуі — су, үшеуі — жел, үшеуі — от,
Үш топырақ; жаһан туған түгел боп!
75
(Үш от, үш су, үш жел түгел таралды,
Үш топырақ — ғалам солай жаралды.)
Бір-біріне жаулар бұлар мың жылдан,
Жауға жауды салып, шоғын тындырған.
(Бірі-біріне жаулар бұлар өлгенше,
Жауды жауға салып қойған сөнгенше...)
145 Қатыспайтын жаулар еді, жарасты,
Көріспейтін жаулар кегін таратты.
(Жаратушы хақ жаратты апарып,
Жаратты да, жарастырды қатарын.)
Жаратушы жарылқады, жасады,
Жарастырды тұзын, түзді қатарын.
Адам жайлы баяндайын енді мен,
Қадір тапқан ақыл, білім, есімен.
Достарыңызбен бөлісу: