Мемлекеттік қоғам қайраткері, Санжар Жапарұлы Асфендияров
Орындаған: Садыққали Қажыбек
Қабылдаған:Лаззат Сейдимбековна
Өмірбаяны
Санжар Асфендиаров Сейітжапарұлы (20.10.1889, Ташкент –25.02.1938, Алматы) –
Әбілқайыр ханның үлкен ұлы Айшуақ ханның ұрпағынан тараған, көрнекті мемлекет және қоғам қайраткері, дарынды ғалым-тарихшы, профессор, педагог.
Ата-анасы
Әкесі Сейітжапар (Жағыпар, Сейітжағыпар) –сұлтан, Әбілқайыр ханның үлкен ұлы Айшуақ ханның ұрпағынан тараған патша әскерінің полковнигі шенінде отставкаға шыққан, жарты ғасырдан астам уақыт Түркістан өлкесінде қызмет еткен қазақ қайраткері болған.
Анасы Гүландам Қасымова нақты ол кісі туралы сақталған ақпараттар жоқ, бірақ кейбір гипотезалар бойынша Кенесары Қасымовтың ұрпақтарынан тараған.
Отбасы
Әйелі - Рабига Сералиевна Самарқанд Ташкент "Шура Улема" партиясының жетекшісі , С.М. Лапиннің қызы.
Шығыстанушы, түркітанушы болған. Ол 1938 жылы қуғын-сүргінге ұшырады, бірнеше жыл Отанын сатқандардың әйелдерінің Ақмола лагерінде болды, 1943 жылы босатылған.
Қыздары
Әлия.
Адалят.
Атқарған қызметі
Ташкенттегі реалдық училищені(1907), Петербургтағы әскери- дәрігерлік академияны 1912 жылы бітіріп шығады. Санжар онда әскери министрліктін теңіз ведомствосының стипендиясына оқып, 4 жыл қатардағы әскерде қызмет етуге міндеттелінді.
Санжар өз әскери-медициналық қызметін Түркістан генерал-губернаторлығы мен Бұқара әмірлігінің шекарасындағы кіші дәрігер ретінде бастап, 10-шы Түркістан атқыштар полкына бекітіледі. Артынан 9-шы атқыштар полкының аға дәрігері болады, кейіннен Самарқандта және Асхабадта шоғырланған атқыштар поктарында дәрігерлік қызметпен айналысады.
1924–25 жылы Қазақ АКСР-інің Өзбек АКСР-і үкіметі жанындағы өкілеті,
1925–28 жылы Мәскеуде – БОАК-нің Төралқа мүшесі,
Өзбек АКСР-і үкіметі жанындағы өкілеті,
1925–28 жылы Мәскеуде – БОАК-нің Төралқа мүшесі
МГУ-дің Н. Нариманов атындағы Шығыстану институтының директоры болды.
1928 жылдан бастап ол Қазақстанда еңбек етті:
Абай атындағы Қазақ ұлттық педагогикалық университеті болып қайта құрылған Қазақ мемлекеттік университеттінің алғашқы ректоры (1928 – 31), Қазақ АКСР-і Денсаулық сақтау халкомы, Алматы медецина институтының ұйымдастырушысы және тұңғыш ректоры (1931 – 33) қызметтерін атқарды.
Аспандияров осы институтта жалпы химия, биология, физика пәндерімен бірге анатомия, қалыпты физиология, ішкі аурулар, гистология, микробиология, фармакология, биологиялық-химия, гигиена бөлімдерін және хирург кафедралар ашты.
"Әлем шатыры" деген повесті , қазақ ұлтының мәдениеті жөнінде мақалалар , «Қазақстан тарихы» (1935 ж.), «Причины возникновения ислама» (Самарканд – Ташкент, 1928 ж.) және 1935-1936 жж. П.А. Кунтемен бірігіп жазған «Прошлое Казахстана в источниках и материалах» екі томдық еңбек, «Национально-освободительное восстание 1916 года в Казахстане» монографиясы (1936 ж.).
Асфендияров университеті
Қоғам қайраткеріне арнап 1930жылы КазҰМУ- нің атын Асфендияров университеті деп сол кісінің құрметіне арнап аты беріледі.
