МөЖ-1 (1-ші аралық магистранттың өзіндік жұмысы)
жүктеу/скачать 18,07 Kb.
|
|
МӨЖ-1 (1-ші аралық магистранттың өзіндік жұмысы): Ғылымның тарихы және философиясының пәні Ғылым философиясының негізгі тақырыптары. Ғылым философиясының мәселелері мен нәтижелері, олардың ғылым мен философия үшін маңызы. Ғылыми білімнің даму заңдылықтары – ғылым тарихының пәні. Ғылымды зерттеудің қырлары: ғылым философиясы, ғылымтану, ғылым социологиясы, ғылым психологиясы, ғылым этикасы. Ғылымды білім жүйесі және әлеуметтік институт ретінде түсіну. Ғылым– қоғамдық сананың формасы және қоғамның өндіргіш күші. Ғылымның мәдениеттегі орны мен рөлі туралы пікірталастар: сциентизм және антисциентизм. Интернализм және экстернализм – ғылым тарихының екі қарама-қарсы концепциясы: А.Койре мен Дж.Бернал – әдістердің жүзеге асуының үлгілері. Ғылыми білім динамикасының кумулятивтік және антикумулятивтік үлгілері. Ғылымның көзқарастық негіздері Ғылымның – дүниетанымның тарихи типтерімен және қоғамдық сананың формаларымен өзара байланысы. Ғылыми және қарапайым сана: пайым және ақиқат. Ғылым – дүниені игерудің ерекше тәсілі. Ғылыми танымның ерекшеліктері. Шындықты заттық және объективті зерттеу. Мәдениет типінің өзгеруінің ғылыми білімді баяндау түрлеріне, шындықты көру тәсілдеріне, ойлау мәнерлеріне ықпалы. Ғылыми білімнің генерациясы үрдісіне әлеуметтік-мәдени факторлардың қосылуы. Ғылымның адамның рухани қызметінің басқа түрлерімен өзара ықпалдастығы. Ғылымның дамуындағы философияның рөлі. Ғылымның қызметтері Ғылымның қызметтерін классификациялау мәселесі. Ғылымның мәдени қызметі. Ғылым – әлеуметтік реттеу факторы. Ғылымның қоғам қажеттіліктеріне әсері. Ғылым – рационалды басқару факторы және шарты. Ғылым және қазіргі заманның жаһандық мәселелері. Ғылымның гуманистік қызметі. Ғылымның экологиялық қызметі. Ғылым және қазіргі заманғы білім беру жүйесі. Білім беру үрдісінің негізгі құрамдас бөліктерін қалыптастырудағы ғылымның рөлі: мақсаттары, құралдары, нәтижелері, принциптері, формалары және методтары. Ғылымның рөлі мен өзектілігінің қазіргі заманда арта түсуі. Ғылымның пайда болуы және қалыптасуы. Ежелгі дүниедегі, Орта ғасырдағы және Қайта Өркендеу дәуіріндегі ғылым Вавилон, Египет ғылымы: математика, астрономия. Қытай медицинасы. ЕжелгіҮндідегі математика, астрономия, медицина. Ежелгі Греция – ғылымның отаны. Антика ғылымын үш ғылыми-зерттеу бағдарлама тұрғысынан қарастыру: платондық-пифагорлық, атомистік, аристотельдік. Метафизиканың ғылымдағы эвристикалық рөлі. Философия – натурфилософия, бірінші ғылым. Антикалық математиканың дамуы. Антикалық астрономия. Александриялық мусейон және александриялық кітапхана – ғылымның институциалдануының алғашқы формалары. Дүниенің аристотельдік-птолемейлік бейнесі. Ортағасырлық Батыстағы ғылыми таным. Логиканың, ойлаудың логикалық нормаларының дамуы және ортағасырлық ғылымды ұйымдастыру. Ортағасырлық Орталық Азия, Таяу және Орта Шығыстағы ғылым. Әл-Хорезми, әл-Фараби, әл-Бируни, ибн Сина, ибн Рушдтың ғылыми көзқарастары. Дүниенің Коперник ұсынған геоцентристік жүйесі. Аристотель физикасының гелиоцентристік астрономияға сәйкес келмеуі. И.Кеплер: планеталар қозғалысының үш математикалық заңының ашылуы. Галилейдің астрономиялық жаңалықтары. Эксперименталдық методтың пайда болуының және оны табиғатты математикалық сипаттаумен байланыстырудың алғышарттары. Жаңаеуропалық ғылым – ғылым тарихының классикалық кезеңі Ғылымдағы метод (әдіс) мәселесі. Эксперименталдық (тәжірибелік) Ғылымның пайда болуының әлеуметтік-мәдени шарттары: ғылымныңәлеуметтенуі, ғылымның институциалдануы. Жаратылыстану ғылымдарының қалыптасу ерекшеліктері. Жаңа дәуірдегі жаратылыстану сынақтарын жүргізушінің рөлі. Ғылыми ойдың философияға ықпалы: Декарт, Лейбниц, Кант. И.Ньютонның «Натурфилософияның математикалық бастаулары» еңбегі – жаңа жаратылыстану парадигмасы: қозғалыстың үшзаңы және әмбебап тартылыс принципі. Философия жаңа ғылымға рефлексия ретінде: Р.Декарттың рационализмі және mathesis universalis идеясы. Ф.Бэконның эмпризмі. Ғылым дамуының классикалық емес және постклассикалық емес кезеңдерінің негізгі концепциялары мен бағыттары Ғылымның және ғылыми білімнің даму концепциялары. Позитивизмнің бірінші толқыны: О.Конт, Г.Спенсер, Дж.С.Милль. Э.Махтың эмпириокритицизмі. Ғылым бейнесінің ғылым философиясында өзгеруі. Ғылыми білім қозғалысының кумулятивтік үлгісі: логикалық позитивизм және верификация принципі, Вена үйірмесі, Р.Карнап. Позитивизмнің дағдарысын түсіну: Э.Гуссерль. К.Поппер эволюциялық эпистемология және фальсификация принципі туралы. И.Лакатостың ғылыми-зерттеу бағдарламалары. Антикумулятивизм. Т.Кун: ғылымның дамуы – парадигмалардың ауысуы. П.Фейерабендтің «эпистемологиялық анархизмі» және оның ғылым тарихын рационалды реконструкциялау мүмкіндігін терістеуі. М.Поланидің көрінбейтін білім концепциясы. Постмодернистік дискурс жаңа жанр ретінде: Р.Рорти. Қазіргі заманғы ғылымның қайшылықтары: постмодерннің жағдайы, Ж.-Ф. Лиотар. Ғылымибілімніңқұрылымыжәнедеңгейлері жүктеу/скачать 18,07 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|