Тұрақты даму тұжырымдамасындағы жаратылыстану ғылымдары
Адамзат өзінің тез өсіп келе жатқан сұрамдары мен биосфераның оны
қамтамассыз ете алмайтындығы арасындағы қарама қайшылыққа тап болып
отыр. Сондықтан осы қарама қайшылықты шешетін идея пайда болды, ол
бойынша адамзаттың өмір сүруі мен ары қарай тұрақты даму мүмкіндігіне
кепілдік беретін цивилизациялық жолмен дамуына өтуін қарастырады. Сол
арқылы табиғаттың болашақ тіршілікті қамтамассыз ету мүмкіндігін арттыру
көзделеді.
XX ғасырдың орта шеніне дейін адамзат технологияларды игере отырып
табиғат байлығын тездетіп игерумен айналысты, яғни «Бізге табиғаттан
жақсылық күту қажет емес, оны алу – біздің қолымызда» деген белгілі ұранмен
әрекет жасап келді. Бірақ табиғат қорларының шектеулі екендігі де ойландыра
бастады, себебі адам санының тез артуы мен сұраныстың көбеюі, азықтың
жетісе бермеуі өз әсерін білдіре бастады.
Қоршаған ортаның нашарлап бара жатқан жайы мен табиғат
байлықтарының шектілігі осы қорларды пайдалануды түбегейлі өзгертуді
талап ете бастады. Бұлай болмаса 100 жыл аралығында бар қор таусылады,
қоршаған орта бұзылады да осының бәрі адам санының күрт азаюына,
өндірістің өнімінің азаюына және күрделі әлеуметтік мәселелерге алып келіп
соқтырады.
Сонымен қатар техникалық прогрессті тоқтатуға, сан алуан сұраныстан
бас тартуға болмайтыны да белгілі. Оған адамзат әлі дайын емес. Оның себебі
әр ел әртүрлі дамыған, білім деңгейі де әртүрлі, қоршаған орта жағдайына да
көзқарас әртүрлі.
Тұрақты даму анықтамасы қоршаған орта мен даму бойынша 1987 ж
Халықаралық комиссия жасаған «Біздің ортақ болашақ» атты баяндамада
берілді. Тұрақты даму анықтамасы былай қорытындыланды «
осы күнгі
сұранысты қамти отырып, болашақ ұрпақтарды да өз сұранысын
Достарыңызбен бөлісу: 
