Оқытушы ф.ғ. к. Асылова Р. О



бет4/9
Дата31.12.2021
өлшемі283,64 Kb.
#23840
1   2   3   4   5   6   7   8   9
Байланысты:
10-11-12

Мифологиялық кейіпкер - мифтік дәуірде өмір сүріп, мифтік әлемдегі нәрсенің бәрін жасаушы, тіршілік атаулының бәрін дүниеге келтіруші күш. Қазақ фольклорында да мифологиялық кейіпкер бар. Олар өзінің шығу тегі мен мезгіліне, іс-әрекетіне қарай екі топқа бөлінеді. Бірі - архаикалық мифте бейнеленетін ілкі ата мен жасампаз қаһарман. Алғашқы адамға аң аулап, от жағып, тамақ пісіруді үйретуші және оның әдет-ғұрыптарын орындаушы болып суреттеледі. Екінші топтағы кейіпкерлер - қастандық ойлаушы албасты, жезтырнақ, жалғыз көзді дәу, үббе, күлдіргіш, айдаһаржалмауыз кемпір, т.б. Бұл кейіпкерлер, негізінен, хикаядаертегіде және көне батырлық жырда кездеседі. Іс-әрекетіне, сондай-ақ, шығу тегіне қарай бұл топтың өзі іштей екіге жіктеледі. Албасты, жезтырнақ, жалғыз көзді дәу, күлдіргіш тәрізді кейіпкерлер көне мифтен туған хикаяларда, айдаһар мен жалмауыз кемпір ертегіде болады. Ал кейінгі замандарда, исламның әсерінен бұлармен қатар перідиюшайтан сияқты ежелгі араб-иран әдебиетіндегі кейіпкерлер де көріне бастады

лықтың ауыз әдебиетінде бұрыннан ке­ле жатқан, дәуірден дәуірге көшіп жүр­ген сюжеттік сарындар бар деп қа­райды.
XX ғасырдың ортасында Амери­ка­ның фольклорист ғалымы, аңыз-әң­гі­ме­­лерді зерттеуші Стис Томсон «Дүние­жүзі аңыз-әңгімелерінің түр­лерге бөліну ғылымы» атты кіта­бын­да барлық аңыз-әңгімелерді түрге және мо­тивке бөліп, «Бір мотив бір әңгіменің ұзақ уақыттарға дейін сақтала беретін ең кішкентай дәстүрлі бөлшегі», – дейді. Әрі ол көп қолданылатын мотив­тер­ді мынадай үш түрге бөледі: Олардың бірі «Әңгіменің ішінде жүретін кейіп­кер­лер құдай немесе бөлекше жаратыл­ған аң, сиқыршы әйел, әулие секілді құ­дірет иелері, я болмаса дәстүрлі адам образы, мәселен елдің бәрі жақсы кө­ре­тін сүйкімді жас бала немесе қатыгез өгей ана. Екінші типтегі мотивтер сю­жеттің мәлім көрінісіне кіргеді. Си­қыр­лы аспаптар, сирек кездесетін ғұрып­тар, ғажайып діндер, т.т. Үшінші типтегілер жеке мотивтер. Бұлар көп­теген мотив­терді қамтиды. Осы түр­дегі мотивтер жеке дара сақтала алатындық­тан, әңгіменің түрлерін де осы мотивтер белгілей алады. Сондықтан, саны жа­ғы­нан ең көп дәстүрлі әңгімелердің тү­рін осы мотивтер құрайды».                    Жалпы айтқанда, мотив та­қы­рып­тық сарын, қалыптасқан дәс­түр­лі тақырыптық әуен, оқиға же­лісіндегі кезең. Жазушылардың шы­ғармаларында, әртүрлі әдеби нұсқаларда, әр дәуірдің әде­бие­тін­де белгілі бір сарындар қайталанып ке­леді.
Германиялық ертегі жинаушы ағайынды Гриммдердің дүниеге әй­гі­лі «Гримм ертегі жинақтары» (1812-1814) баспа бетін көргеніне де екі ғасыр бо­лыпты.
Бұл оқиға ертегі-аңыздарды ғы­лыми түрде жинақтаудың жаңа тарихи бастамасын ашты. Осыдан бас­тап әлемнің әр бұрышында ғы­лыми тұрғыдан фольклорлық про­заны жинап-реттеу жұмысы қолға алы­на бастады. XIX ғасырдың соң­ғы жартысы мен XX ғасырдың ба­сында Еуропада аңыз-ер­те­гі­лерді реттеу, бастыру жұмыстары қауырт жүріп жатқан кезде, Азия­да, Африкада, Латын Америка құр­лығында бұл үрдіс әлі толық қол­ға алынбаған болатын





30




4

1. Қазақ фольклорлық прозасының жанры
аңыз

апокриф


аудару

жыр


ода
2. Бүкіл бір дәуірді кеңінен қамтып бейнелейтін кең танысты, сан-салалы эпикалық шығарма


Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет