Өздігінен немесе басқа материалдардың бірігуімен жергілікті остеоиндуктивті,остеокондуктивті және остеогенді белсенділікті қамтамасыз ете отырып сүйектің түзілуін қамтамасыз ететін имплантты материалдар.
Остеопластикалық материалдар
1975 жылы Frame сорылатын материалдың мынадай қасиеттерге ие болу керек екенін :
Тіндерге жақсы төзімділігі ;
ұсақ тесікті болу – сүйектің өсуін қамтамасыз етеді;
биодеградация – сүйек пайда болғаннан кейін материалдың әлсіреуінен немесе инфекция жұқтыруынан аман болу үшін;
1988 жылы классификацияға жіктеді. (Edward S. Cohen). Бұл классификация жаңа заманауи препараттармен толықтырылған. (Островский Ал.). Осы классификацияға сәйкес сүйек тініне орналасатын материалдар:
остеоиндуктивті, остеокондуктивті, остеонейтральды және тіндік регенерацияны қамтамасыз ететін материалдар (НТР):
Артықшылығы Сүйек тініне фиброзды қабат түзбей ақ ораналаса береді.Остеогенез процесін стимулдейді.Зақымдалған тіндерде репаративті процесті күшейтеді .Қабынуға қарсы әсері бар.
Материалдың құрамы гидроксиапатит, коллаген, антимикробное средство (линкомицина гидрохлорид, коллоидное серебро, гентамицина сульфат, метронидазол, клафоран, рифампицин, диоксидин, изониазид
Қорытынды
Қазіргі таңда практикада дәрігер клиникалық жағдайға,науқастың анамнезіне,ағзасының реактивтілігіне қарап ,қорытынды шығарып препаратты таңдау қажет.Ол препарат барлық талаптарға сай келуі керек.Сонда ғана жасалған ем максимальды түрде тиімді болады.Сонымен қатар қазіргі таңда кемшілігі аз,барлық сапасы жағынан сай және қарапайым препарат ойлап табуда.