Климат деп Жердің белгілі бір ауданына тән және циклдық тербелістерге ұшырайтын, атмосфералық жағдайдың статистикалық көп жылдық режімін түсінеді. Климаттық экологиялық факторларға жарық, жылу, су және ауа жатады.
Жарық – Жерде жарықтың табиғи көзі болып күн радиациясы –Күннің кең ауқымда электромагнитті сәулеленуі - ұзындығы 290-нан 380нм. дейінгі ультракүлгіннен толқын ұзындығы 3-4мың нм инфрақызылға дейінгі сәуле таратуы.
Алкалоидтарға сыртқы факторлардың әсері
Өсімдіктердің жарыққа әсері бойынша негізгі үш экологиялық тобын ажыратады: жарықсүйгіштер (гелыфиттер), көлеңкеге төзімділер (сциофиттер) және көлеңке сүйгіштер. Жарық сүйгіш түрлерде фотосинтездің ең жоғары қарқындылығы (жарықпен қанығу) толық жарықтанудың 25-33 пайызында,
(50%)көлеңке сүйгіштерде 10 пайызында байқалады. Ал көлеңкеге төзімді өсімдіктерге, жарықтану жеткілікті деңгейде болғанда жақсы өсіп дамитын, сонымен бірге әлсіз жарыққа да бейімделе алатындарды жатқызады.
Жылу - өсімдік тіршілігін, ботаникалық түрлердің жер шарында таралуын, өсімдіктер түртегінің қалыптасуын анықтайтын маңызды экологиялық фактор болып саналады. Өсімдіктер үшін жылудың қажеттілігі алдымен, өсу-даму үдерістері тек жылу аясында, белгілі бір температурада болатынына байланысты, себебі кез келген физиологиялық әрекет қанша дегенмен жылу қуатын пайдаланумен өтеді. Белсенді тіршілік үшін оның аралығы (интервалы) алшақ емес: 1ден 450С дейін, оңтайлы температура деп 15-300С аралығы саналады. Бұл өте шамалап алынған ұстаным, себебі бір дараның әр түрлі этаптары мен өсу–даму кезеңдерінде температуралық минимум, максимум және оптимум әр алуан болады.
Су - тіршіліктің және жер шарындағы өсімдіктердің таралуының маңызды экологиялық факторы. Су өсімдік тіршілігінде үшін еріткіш және метоболит ретінде қажет. Су-фотосинтездің міндетті құраушысы, минералды тұздар өсімдікке тек су ерітіндісі күйінде келіп түседі. Су өсімдік массасының үлкен бөлігін алады. Протоплазмада орташа есеппен 85-90 пайыз су болады және өзінің тіршілік әрекетін
сумен қаныққан күйінде ғана атқарады.
Егер протоплазма құрғаса, ол не өледі немесе ең жақсы дегенде, анабиоз күйіне көшеді. Шырынды жемістерде дымқыл массасының 85-95%, жұмсақ жапырақтарда 80-90%, тамырларда 70-95%, су өте көп. Дымқыл ағаш сүрегінде 50 пайызға жуық су болады. Судың ең аз мөлшері піскен тұқымдарда, оларда оның мөлшері әдетте 10-15 пайыз болады, ал майлы тұқымдарда – одан да аз (5-7%).
өсімдіктердің атмосферада және топырақта болатын суға қатынасы бойынша негізгі үш экологиялық топтарға (гидроморфтарға) бөлуге болады: гигрофиттер, ксерофиттер және мезофиттер.