122
«Тұлғалық-бағдарлы тәрбие» тәжірибесі ерте заманнан-ақ
басталады.
Ежелгі
грек
философтары
Сократ,
Платон,
Аристотельдің жан-жақты дамыған, еркін тұлғаны тәрбиелеудің
мақсатын, мазмұны мен әдістерін анықтауға арналған жұмыстарын
кездестіруге болады.
Олардың айтуынша, тұлғалық тұрғыны құлықтық ӛзін-ӛзі
жетілдіру, табиғи қабілеттерін дамыту, тұлғаны қоғамдық қызметке
дайындау негізінде жүзеге асыруға болады.
«Тұлғалық–бағдарлы
педагогика»
мәселесі
бойынша
жинақталған педагогикалық білімді талдай отырып, біз ұзақтығы
әртүрлі 6 даму кезеңі белгілі.
«Тұлғалық бағдарлы» сӛз тіркесі білім беру процесінде
қолданылуына байланысты біздің педагогикалық сӛздікке
ағылшынның «person-centered» («тұлға орталықты») және «pupil –
centered» («білім алушы орталықты») сӛздерінің аудармасынан
енгізілген. Олар Карл Роджерстің ізгіліктік педагогикасы және
ізгіліктік психологиясындағы ұғымдардың бірі еді.
Тұлғалық бағдарлы білім берудің әдіснамасын И.С.Якиманская
толық зерттеген. И.С.Якиманскаяның белгілеуінше, тұлғалық
бағдарлы оқытуда білім алушының субъектті тәжірибесіне сүйенуі
керек. Субъектті тәжірибе танымда айқындалатын жеке іс-әрекеттің
негізі болып табылады. Білім беру процесінде Педагог беретін
тәжірибесі және білім алушының субъектті тәжірибе мәдениеттілік
сипатқа иеленеді, ӛзгереді, дамытылады, жетілдіріледі.
И.С.Якиманскаяның тұжырымдамасында тұлғалық бағдарлы
педагогикасының білім берудегі мақсаты – білім алушының жеке
тұлғалық қасиеттерін мақсатты түрде анықтап, дамыту үшін
қажетті жағдайларды (әлеуметтік, педагогикалық) тудыру, ол
қасиеттерді «мәдениеттендіру», әлеуметтік мәнді іс-әрекеттерге
айналдыру.
Отандық педагогикада «педагогикалық технология» ұғымы
оқыту және тәрбиелеу үрдісінде бірдей қолданса, шетелдік
педагогикада ол тек оқыту саласымен шектелген.
Достарыңызбен бөлісу: