38
компиляция кезінде бірмәнді еместік туындайды, оны суперскалярлы
архитектураға тиісті динамикалық механизмдер кӛмегімен тек қана
бағдарламаның орындалуы кезінде ғана шешуге болады.
50–ші жылдардың соңында суперскалярлық ӛңдеу идеясының дамуына
IBM фирмасының STRECH жобасы үлкен ықпал етті, қазіргі таңда кӛптеген
микропроцессорлардың архитектурасы осы қағидаға сүйеніп құрылған.
VLIW-компьютерінің айқын ӛкілдері: Multiflow және Cydra компьютерлері
ұрпағы.
Жоғарыда келтірілген екі қағида да жеке процессорлардың ӛнімділігін
арттыруға қатысты, олардың негізінде ӛз кезегінде кӛппроцесссорлы
конфигурациялар құруға болады. Параллель компьютерлердің архитектурасы
компьютерлік индустрияның пайда болуынан бастап, адам нанғысыз темппен
және әртүрлі бағыттарда дамуда [24].
Дегенмен, егер детальдарын ескермей, ал кейінгі басым кӛпшілік
параллель есептеу жүйелерінің жалпы құрылу идеясын бӛліп қарастыратын
болсақ, онда тек екі класс қана қалатынын кӛреміз.
Бірінші класс – бұл
ортақ (жалпы) жадылы компьютерлер. Осы
принциппен құрылған жүйелерді әдетте
мультипроцессорлық жүйелер
немесе жай
мультипроцессорлар деп те атайды. Жүйеге, ортақ жадыға
қатынауға тең құқылы бірнеше процессорлар кіреді (12 сурет).
12 сурет. Ортақ жадылы параллель компьютерлер
Барлық процессорлар ӛзара жалпы жадыны «бӛледі», осы себепті бұл
класқа жататын компьютерлердің тағы бір атауы -
бөлінген жадылы
Достарыңызбен бөлісу: