122
Екін ді мен ақ шам ның ара сын да
Асық қан нан ти мей ді өк шем жер ге.
(«Же еше»)
Екін ді мен ақ шам ның ара сы бұл өлең де жай ха бар ға на, ауызекі ай ты лып,
ба ян да лып отыр, көз ге елес тей тін кө рі ніс емес. Ал су рет теу де:
Ақ сәу ле сі көк ша ты рын өр нек теп,
Күн ең кей ді. Ал тын арай сән ді еп теп.
Сай-са ла да бұғып жат қан кө лең ке
Дөң ба сы на ба ра жа тыр ең бек теп.
(.Ж малиев)
Мұн да екін ді мен ақ шам ның ара сын да ғы та би ғат құр ба ян дал май, сөз
өр не гін тө ге кес те леп, құ былта, құл пыр та су рет теп отыр.
(З.аб до лов)
Достарыңызбен бөлісу: