жаңа парадигмасы кұрылып келеді, осында шаруашылык жүргізу мен әлеуметтілік типтерінің түрлі бағытталғандығы коғамның интеграциялануы мен коғамның өзіндік бірегейленуі функцияларының мэдениетке жаткызылатындығына экеледі. Шығыстык жэне еуразиялык мэдениеттер үлгілерін модельдей отырьт, мәдениеттің болмыстык нактьшыгы ретіндегі өркениет элдебір өлшемдер сәйкестігін бекітетіндігін жэне түрлі этникалык, элеуметтік, саяси жактарды біртұтас коса отырып, сол арқылы интеграциялык функцияны да атқаратын айғактылығын елемеген дұрыс емес. Посткеңестік мемлекеттердегі дағдарыстык жағдай барлық сословиелердің, топтардың, индивидтердің эрекетін белсенділеу етпей, КСРО-дағы басым күндылықтар мен бағдарларды өзгертпей, ешкандай қозғалыстың 331
мүмкін еместігін көрсетті. Бірак ұлттык өзіндік санада сакталып калған дәстүршіддік те, әсіресе модерндеу процестері шарттарында, жағдайды бір Тек халыктың мэдени өзіндік бірегейленуі оның элемдегі орнын көрсетеді. Тек ұлттык мэдениет жоғары эстетикалық, этикалык, элеуметгік талаптарға жауап береді. Бұл тұрғыдан өзгермей берілген ретіндегі жалпыадамдык мэдениетке ұмтылыс негізсіз. Үлттык мінездердің эр түсті көптүрлілігінде осындай жалпыадамдык мэдениет немесе руханилыкты толык ескермеумен катар жүретін таза материалды мұктаждыктарды өтеуге, немесе қайсыбір жалғыз «этнографиялық
