тілге ие болып, сөзді жүйелі сөйлеуді анық, эрі нұсқалы жеткізуді қатты ескертеді. Қазақ ауыз әдебиетінің көптеген жанрларының ішінде, ба- тырлар жыры мен ғашықтық жырларда шынайы махаббат, адам жан дүниесінің пэктігін, тазалығын, адамгершілігін жэне бас бостандығын аңсаған жастар, ескі әдет-ғұрып, салттан туған теңсіздік, қайғы-қасірет, күйініш суреттеледі. Ә сіресе, адам бойындағы біреу үшін өзін құрбандыққа қия білу, жакынға достық көмек, кеңпейілділік, ақылдылық жэне эділдік сияқты қасиеттер ерекше жырланады. М әселен, «Қарадөн батыр жэне оның ұрпақтары» жырында Қарадөң он бес жасқа келгенде Тоқсан бау лы ноғайлының ханы жиналған топка келіп былай деген екен: «Қарадөңдей жас бала,
Дұшпанменен кас бала.
Сегіз жаска келгенде,
Алысар жауын көздеді.
Өз қатарын іздеді,
Жаманға жүдэ ермеді.
Жаманның бетін көрмеді,
Жақсылар сөз сөйлесе
Отырып сөз тындады
Жаманның ісін қылмады,
Жасы үлкенді сыйлады...», -
