48
49
ЖҮНІСХАН АЙТОЛҒАН
Аңдатпа:
Бұл өлең ақынның арда мұның мұңын, асқақ рух-
тың азабын сезінгенде туған жыр. Қара өлеңнің қа-
рапайым
болмысын аңсап, сағынышпен сырлас-
қан сәт. Өткенге өкініш білдіре отырып,
болашақ
жалғанған. Кейінгі ұрпақ ақиық ақынмен тілдеспе-
се де, жырымен үндеседі...
Аннотация:
Это стихотворение, рожденное в порыве чувств
сострадания и боли. Момент желания изложить
душу четверостишьем, которого томительно ждал.
Сожаление о прошедшим, думанье о будущем.
Если даже следующему поколению не суждено с
автором побеседовать, то суждено быть в гармо-
нии с
его произведением...
Abstract:
This poem is born in a fit of feelings of compassion
and pain. A moment of
desire to expound the soul
with a quatrain, which he longed for. Regret about
the past, thinking about the future. If even the next
generation is not destined to talk with the author, then
it is destined to be in harmony with his work ...
Достарыңызбен бөлісу: