146
Мысалы:
«Жығылып жатып сүрінгенге күлмейік»
(Жас Алаш, №57, 1999),
«Кеңесіп пішкен тон келте болмайды»
(Егемен Қазақстан, 12.10.2010); «
Төртеу
түгел болса, төбедегі қаржы түседі»
(Айқын, 1997),
«Құда – мың жылдық,
депутат қанша жылдық?»
(Жас Алаш, 06.07.2004),
«Ұрлық етсең қорықпай,
тояды қарның торықпай»
(Жас Алаш, 1998),
«Баяғы жартас бір жартас»
(Ана
тілі, №20, 04.02.2010),
«Қыз өссе елдің көркі»
(Егемен Қазақстан, 15.01.2015),
«Ұлық болсаң, кішік бол»
(Алматы ақшамы, 03.02.2016),
«Армансыз адам –
қанатсыз құспен тең»
(Ана тілі, 25.11.2014) т.б.
Дәл осы үрдіс түрік баспасөзінен де байқалады.
Мысалы:
“Acele işe şeytan karışır”
(Milliyet, 03.12.2009
), “Yok devenin
pabucu”
(Milliyet, 20.07.2015),
"İki karpuzu bir koltuğa sığdırıyorum"
(Hürriyet,
03.11.2011),
“Mal canın yongasıdır kavgası”
(Hürriyet, 03.10.2009),
“Öfkeyle kalkan
zararla oturur”
(Vatan, 03.11.2012),
“Parayı veren düdüğü çalar”
(Vatan,
30.07.2012),
“Vakit nakittir”
(Hürriyet, 09.12.2013),
“Yarası olan gocunur”
(Vatan,
23.02.2010), “
Zorla güzellik olmaz
” (Milliyet, 20.08.2014), “
Leyleğin ömrü laklakla
geçer
” (Sabah, 27.02.2014
), “İt iti ısırmaz”
(Sabah, 12.08.2015), “
Güneş girmeyen
eve...”
(Milliyet, 11.08.2014),
“Demokrasi gülünün dikenleri”
(Vatan, 20.06.2009)
т.б.
Сайып келгенде, қазақ және түрік баспасөзінде жиі қолданылатын төл
терминдер мен жаңа қолданыстар мазмұнында астарланған ұлттық-мәдени код
жалпы сөзжасам үдерісін түзетін когнитивтік тетік ретінде танылады.
Себебі: «Уақыт пен кеңістік контексінде қоғамдағы тіл қызметінің тілді
тұтынушының санасы мен әрекеті аясындағы, атап айтқанда, қазақ тілінің
мемлекеттік тіл ретіндегі коммуникативтік қызметінің жоғары қоғамдық
қолданысының ерекше көрінісі – газет прагматикасы. Бұл арада газет тілінің
аясында
адресант
(журналист)
– газет мәтіні – адресат (оқушы)
байланысына
ерекше мән беріліп, осы мақсаттағы прагматикалық пресуппозиция
психолингвистикамен, социолингвистикамен ұштасады. Газет мәніндегі астарлы
т.б. мәндермен астасып, жаңа эспрессивті бояуға ие болған сөздер (
жаңа қазақ,
билік, шенеунік
т.б.), жаңа сададағы имандылық мазмұнға ие болған діни
лексика, жағымсыз бағалауыш лексика (
жемқорлық, жымқыру
т.б.), әр түрлі сөз
құбылтулар мен жаңа қолданыстардың прагматикалық мәні жеке сөз шеңберінде
емес, қазіргі қазақ газет мәтіндерінің тұтас жүйесінде анықталатыны соңғы
зерттеулер барысында айқын көрінеді. Және газет мәтініндегі контекстік мағына
негізінде қалыптасқан прагматикалық мағынаның бара-бара негізгі мағынаға да
айналып кететінін де газет тілін зерттеу нақты көрсетеді. Мысалы,
шенеунік,
тұсаукесер
т.б.» [262, б. 560].
Достарыңызбен бөлісу: