Арман пв баспасы

145
Ора ма мыл тық тарс ұрып,
Жау ға ат та нар күн қай да?
Ел бең-ел бең жү гір ген,
Ебе лек от қа се мір ген,
Ар ғы мақ тан ту ған асыл ды,
Бап тап мі нер күн қай да?
Түл кі дей ін түн қа тып,
Бө рі дей ін жол тар тып,
Жауы ры ны на мұз қа тып,
Жа лау лы най за қол ға алып,
Жау тоқ та тар күн қай да? – 
деп тол ға на ды.
Ма хам бет өзі нің 
«Ереуіл ат а ер сал май» өле ңін де:
Ереуіл ат қа ер сал май,
Егеу лі най за қол ға ал май
Ең ку-ең ку жер шал май,
Қо ңыр сал қын төс ке ал май,
Те бін гі тер ге ші рі мей,
Тер лі гі май дай ері мей,
Ал ты мал та ас бол май,
Өзің нен ту ған жас ба ла,
Са қа лы шы ғып жат бол май,
Ат үс тін де күн көр мей,
Арып-ашып шөл көр мей,
Өзе гі та лып ет же мей,
Ер тө сек тен бе зін бей,
Ұлы түс ке ұрын бай,
Түн қа тып жү ріп түс қаш пай,
Те бін гі те ріс та ғын бай,
Те мір қа зық жас тан бай,
Қу то ла ғай бас тан бай,
Ер лер дің ісі бі тер ме ?! –
деп, қой ған мақ сат ты орын дап шы ғу үшін қан дай қи ын шы лық 
бол са да шы дап, кү рес те та бан ды бо лу ға ша қы ра ды.
Ақын 
«М ай ма» ат ты өле ңін де хан әс кер ле рі нің кө те рі-
ліс ші лер ге, қа ра ха лық қа жа са ған қы сы мы мен қия на тын ай та 
ке ліп, жол дас та рын мұ ңай мау ға ша қы ра ды:

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: