Ілияс өміріндегі айтулы кезеңнің бірі - оның 1928 жылы сол тұстағы Қазақстанның
астанасы Қызылорда қаласында тұңғыш рет «Сағанақ» атты жинағының жарық көруі.
Мұнда өзінің «Балдырған» және «Қызыл жалау» атты қолжазба дәптерінен іріктеліп
алынған туындылары мен кейінгі баспасөз орындарында жұмыс істеген тұстарында
жазған жыр өлеңдері енгізілген. Мұна да халықтық тұрғыда жазылған туындылары мол
кездеседі.
Қысқасы, Ілиястың тұңғыш шыққан жыр жинағының жайы солай болса, бұл оқиға оқу
бітіріп келген жастың кейінгі қалам сілтесіне ешбір нұқсан келтірген жоқ. Керісінше, қайта
өршеленіп, поэзия өлкесіне батыл қадам жассауына ықпал етеді. Сағат санап өскен жаңа
өмірдің әр қадам қарқынынан қалмай, қарымды, жақсы жыршысы болу үшін өлең
топтамаларында халық өмірін үдете жаза түседі. Ақынның поэзиядағы тағы да бір берекелі арнасының бірі- өзгерген дала келбетін,
қазақ жұртының кемел қимылы мен өрісті қадамын, сол замандағы адамдардың рухани
келбетін, еңбектегі ерлігін саяси лирикада аша түседі. 1928 жылы творчестволық толысу,
шалқыған толғау үлгісінде «Бүгінгі дала» өлеңін жазды.
Бұл туындысында ақын қазақ халқының басынан өткен қорлық - зомбылығы мен
кешірген қиямет, азаптарын қазақ жеріндегі арай атқан еркіндік пен бостандықты зор
мақтаныш мистика пафосымен жырлады. Кейін бұл жыр толғауы мол сарында “Дала”
поэмасына айналды.
“Бүгін, бүгін, бүгін дала!
Мұндай ма еді бұрын дала?