12.2. Көру мүшесі
349
эпител иоциттердщ
тіршіліпнің
өнімінің гомогенді кабаты.
Боу
мен мембранасы мен эпителийдің
арасындағы шекара анык байкалады,
боумен мембранасының стромамен
бірігуі елеусіз өтеді.
Мөлдір
қабықшаның
меншікті
заты (substantia propria cornea) —
стромасы
— гомогенді жұка дәнекер
тіндік табакшалардан кұралған, олар
өзара бұрыштай киылысып, бірак,
дүрыс
кезектескен
және
мөлдір
қабыкдіаның
үстіңгі
бетіне
па-
раллельді орналаекан. Табакшалар-
да
және
олардын
араларында
фибробласттардың бір түрі болып та-
былатын, өсінділі жазык жасушалар
орныққан.
Табакшалар
диаметрі
0,3—0,6 мкм болатын (әрбір та-
бакшада 1000-ға жуык) коллаген
фибриллаларының параллельді ор-
наласқан
шоғырларынан
түрады.
Жасушалар мен фибриллалар касаң
кабыкшаның мөлдірлігін камтамасыз
ететін гликозаминогликандарға (не-
гізінен
кератинсульфаттарға)
бай
негізгі затка ене орныккан. Стро-
мадағы судың оңтайлы концентра-
циясы (75—80%) арткы эпителийден
натрий иондарының тасымалдану
механизмімен
тұрактандырылады.
Мөлдір қасан кабыкшаның мөлдір
емес склераға ұласуы мөлдір ка-
быкшанын
лимб (limbus согпеае)
аймағында өтеді. Мөлдір кабык-
шаның меншікті затында кан тамыр-
лары болмайды.
Қалындығы 5—10 мкм,
артқы шекаралық табақша (lamina limitans
posterior)
—
десцемет мембранасы
, диаметрі 10 нм болатын, аморфты затка
бата орнықтырылған коллаген талшыктарынан кұралған. Бұл әйнек тәрізді,
сәулені күшті сындыратын кұрылым. Ол екі сырткы — эластикалық, ішкі —
кутикулярлык кабаттардан тұрып, арткы эпителийдің туындысы болып табы-
лады. Арткы шекаралык табакшаға тән ерекшеліктерге беріктік, химиялык
агенттерге және мөлдір кабыкшаның жараларының ірінді экссудатының
балкытушылык әсеріне резистенттілік жатады.
Достарыңызбен бөлісу: