-қай//-кей.
Бұл жұрнақ қазақ тілінде өнімсіз
ж ұрнақ қатарында сипатталады. Бірді-екілі ғана
туа түбір есімге жалғанады. М ысалы оны
сіле-
кей, алаңкай
сияқты туынды түбір зат атаулары-
ны ң ғана құрам ы нан кездестіруге болады. Ол
бұларда түбірге кішірейту мәнін үстейді. Бірақ
осы лармен сырт қалпы ұқсас, тұлғалас
төскей,
беткей, теріскей, күңгей, оңкай, солакай
тәрізді де
тілімізде біраз туылымдар бар. Бұлардың алдың-
ғы екеуі субстантивтену процесінен біржолата
отіп, зат атауы ретінде толық дербестенген, яғн и
әбден зат есімденіп кеткен.
Жолаушылар шыккан
ж ак биік төскей болатын
(Әуезов);
Абай күм
төбешіктің беткейіне ж иналған салт атты сау-
дагерлерге такап келді(С
онда). Ал ж оғары дағы
қалған туылымдардан дәл мұндай зат атауы рет-
інде дербестену байқалмайды. Бәрі де - сын ата-
уын білдіреді. Бірақ бұл арада көңіл аударатын
бір нэрсе:
төскей, беткей, теріскей, күнгей, оңкай,
солакай
дегендердегі
-к а й //-к е й алаңкай, сілекей
гуынды түбір зат атауларындағы
-ка й //-кей
фор-
мантымен бір емес. Соңғы екеуіндегі -
к а й //-к ей
кішірейту мағынасында қолданылған. Ал алдың-
ғы алтауындағы
-кай//-кей
“ж ақ” (сторона) ұғы-
мын білдіретін сияқты . Д ем ек
алаңкай, сілекей
дериваттарындағы
-кай//-кей
- жұрнақ та,
тоскей,
беткей, теріскей, күнгей, оңкай, солакай
туыл ы м -
дары ндағы
-к а й //-к е й
дербес жеке сөзге ұқсай-
ды.
-а й //-е й //-й .
Бұл ф орм ант та - тіліміздің
сөзжасам жүйесіндегі ең бір өнімсіз жұрнақ. Ол
арқы лы туа түбір зат атауларынан ж асалған де-
риваттар саны тілімізде не бәрі төрт-бестей-ақ.
Олар мыналар:
баурай
(<бауыр+ай),
шөмелей
(<ш өмеле+й), сязай (<саза+й),лш//шУ (<маң+ай),
м алай
(<м ал+ай). М.Әуезов
м алш ы
мен осы,
соңғы
м алай
лексемалары н қосарлап, қос сөз
түрінде қолданады. Ж азуш ы ны ң бұларды осы-
лай қосарлап қолдануында да бір мән бар сияқ-
ты. Екеуі сірә өзара мағы налас, синонимдес ту-
ынды түбір зат атаулары болу керек. Я ғн и
м а -
лай -
лексем асы ндағы
-ай
форманты н
маліиы
дегендегі
-шы
жұрнағымен қызметтес, мәндес си-
яқты. Ал
баурай, шомелей, маңай, сазай
дегендер-
дегі
-ай
қосымы бір қарағанда тіпті жұрнақ деуге
де келіңкіремейді. Келіңкіремейтін себебі: жұрнақ-
тың әдетте негізгі ж ұрнақты қ белгісі - өзі жал-
ған ған түбірге ж аңа м ағы на, жаңа мазмұн беру,
яғни жаңа сөз жасау. Осы тұрғыдан алғанда:
маң
мен
маңай, саза
мен
сазай, бауыр
мен
баурай
ара-
сында ондай м ағы налы қ айырмаш ылық байқал-
майды, қайта олар өзара лексикалы қ дублетке
көбірек ұқсайды . Ө йткені
маңай, сазай, баурай,
шөмелей
дегендердегі
-а й //-е й //-й маң, саза, бау-
ыр, іиәмеле
түбірлеріне ешқандай да жаңа мағына
үстеп тұрған ж оқ. М іне осы себепті де
маңай,
сазай, баурай, шөмелей
дегендердегі
- а й //-е й //- й
мен
м ала й
туы лы м ы ндағы
-ай
ф орманты н бір-
бірінен айыра қарау керек.
Достарыңызбен бөлісу: |