9 арман пв баспасы

232
2. Бе ріл ген үзін ді лер ден құр ма лас сөй лем дер дің түр ле рін (са ла лас, 
са бақ тас, ара лас) ажы ра тың дар.
Жұ ма ғұл мен Қа ди ша іс ке кі ріс ті. Бұ лар әр жер ге ба рып сұ рас ты рып, із-
де ніп жү ріп, ая ғын да оқу бө лі мі нің жа нын да жас ба ла ның қа мын жейт ін 
кең се ні тау ып алып, со ған арыз кір гіз ді. Кең се қыз мет ке рін жа ңыл ды рып, 
тез и лан ды ру үшін Жұ ма ғұл бір жай ды көп ті ріп, екін ші жай ды шө мей те 
сөй леп, есе бін тау ып жүр. Ақы ры бұл кең се Қа ди ша ның ары зын қа рас ты-
рып, ая ғын да Мақ сұт тан қал ған дү ние- мү лік тің бә рі «жас ба ла сы – Жә-
ми ла ға ауы са ды, со дан бас қа ие жоқ, ол ер жет кен ше «опе кун» Жұ ма ғұл 
бо ла ды» деп бұй рық бер ді. 
Қа ди ша ның ұлық тан әкеп отыр ған бұй ры ғын ес ті ген соң жә не өзі нің кө-
мек сіз жал ғы зды ғын ой ла ған сай ын, кем пір есі нен ада са бас та ды. Кө рі не 
зор лық -қия нат ты се зіп тұр са да, не амал қы ла рын біл ме ді. Ая ғын да Құ дай-
ға жы лап- жал ба ры нып, «аһ» ұрып отыр ған да, есі не ба ла сы ның бұ рын ғы 
жол да сы Мей ір хан түс ті. Сол кү ні қа сы на ақ сақ бауы рын ер тіп алып, кем-
пір Мей ір хан ға кел ді, жы ла ды.
Мей ір хан сүл де рі құ рып, жол да сы нан тү ңі ліп қа ла бер ді. Бұл әң гі ме нің 
ар ты нан Жұ ма ғұл, Ақ тай лар сол кү ні- ақ «Мей ір хан қыз ған шақ тық қы лып 
жүр» деп, сөз ге та ңа бас та ды. Кем пір Жұ ма ғұл дың ни ет те рін ес ті ген соң, 
бір- екі күн нің ішін де күй ік ті ой дың сал ма ғы нан езі ліп, бө лек ше ау ру ға 
ұрын ды. Есі ау ып қа лып, ша та сып сан ды рақ тайт ын әдет пай да бол ды.

жүктеу/скачать 6,25 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: