Зудящий дерматоз (dermatosis pruriens) –
ведущий и постоянный симптом которого
сильный зуд (напр. нейродермит).
Дерматозооноз (dermatozoonosis; дермато-+
zoon – жануар) – жануарлар паразиттері
тудыратын дерматоздардың жалпы атауы.
Дерматозооноз (dermatozoonosis; дермато-+
zoon – животное) – общее название дерматозов,
вызываемых животными паразитами.
Дерматокиноз (dermatoconiosis; дермато-+ грек.
konia – шаң +-оз)
– теріге қандайда болмасын
шаң енген соң пайда болатын тері
пигментациясы; кәсіби сипатты болады.
Дерматокиноз (dermatoconiosis; дермато-+греч.
konia – пыль +-оз) – пигментация кожи, возника
-ющая в результате внедрения в нее какой-либо
пыли, как правило, носит проффес-ный хар-р.
Дерматомикоздар (dermatomycoses; дермато+
микоз, син.: терінің саңырауқұлақтық аурулары,
дерматофития) – негізінен тері және оның
қосалқыларын зақымдайтын микоздар.
Дерматомикоз (dermatomycoses;
дермато+микоз, син.: болезнь кожи грибковая,
дерматофития) – группа микозов, при которых в
основном поражаются кожа и ее придатки.
Дискератоз (дис-+keros keratos мүйіз, мүйізді зат
+-оз) – эпидермистің тікенек тәрізді қабатының
кейбір клеткаларының патологиялық түрде
мүйізденуі және оған қоса десмолиз болуы.
Дискератоз (dyskeratosis ; дис-+keros keratos
роговое, роговое вещество +-оз) – орогововение
некоторых клеток рогового слоя эпидермиса и
наряду с этим наличие десмолиза.
Дискератоз туа болған (dyskeratosis сongenia;
син.: Цинссер-Коул-Энгмен синдромы, Коул-Энг
-мен туа болған дискератозы) – пойкилодермия-
мен, ауыздың кілегей қабатының лейкоплакиясы-
мен, тырнақтар дистрофиясымен, алақан-табан
гипергидрозымен, жас өзекшелерінің бітелуімен
немесе атрезиясымен сипатталатын тұқым
қуалайтын дерматоз; кейде тромбоцитопениялық
пурпурамен бірігіп кездеседі.
