ішторға хабарламасындахан: «Қырғыз-кайсақхалқыныңбәрі менен бөлініи,
•3
көштерімен Жем өзенінің бас жағына қарай Ойыл өзені бойына кеггі», —
ДӨП жазды. Көтерілісшілердің негізгі күштері осында шоғырланған еді.
Ханныңозінен кетіп калған ауылдарды қайтаруға жасаған әрекетінен еш-
теңе шықпады. 1785 жылғы 21 шілдеде генерал-губернаторға хан тағы да
Көтерілісшілер «менің өмірімді тындамағаны былай тұрсын, тіпті сол жакка
жібсрген меніңбалаларымды датірі қайтармайды... қырғыз-кайсақжұртында
мен
сенімнен айырылдым... олар менен безіп, кетіп қалды» деп баяндады.49
Ханның шағымдарына жауап ретінде генерал-губернатор барон Игельст-
ром
оны өлсіз және дәрменсіз деп айыптады, ханды айлық беруді тоқтатумен
Коркытты. «Халық арасындағы сіздің дәрменсіздігіңіз, — деп жазды губерна
тор,
-
ендігі жерде маған жауап бола алмайды, өйткені кырғыз-кайсақхалкы-
мыңбастығы болғандыктан, өз бағыныштыларыңызды меніңталабымды қана-
Пітгандыруға күшпен көндіру сіздің ісіңіз, өйтпесе сіздің ешбір сендірулері-
НІзге
баға бере алмаймын».50
Нүралы ханныңбилігі көрінеу дағдарысты бастан кешірді, одан халықсырт
Мйналып кетті, ал патшалык өкімет орындары ханның дәрменсіздігіне көз
ЖСТКІзді. Сондықтан 1785 жылдың көктемінен бастап қозғалыс кеңейе түсті
Жөне шын мәнінде бүкіл Кіші жүзді қамтыды. Сол кезде-ақтанымал басшы
бодған Сырымға байбақты, шекті, табын, шеркеш, таз рулары белсене қолдау
Кврсепі. Мәселен, Әскери алқаның президенті Г. А.Потемкинге Орал әскери
КОіісесінін 8 сәуірдегі рапортында былай деп жазылған: «Байбакты, кете, шекті,
Цбын, шеркеш ж әне таз руларының белгілі ұрылардың жетекшілігімен: атап
ІЙТІСанда, Сырым жанына 2700, Тіленші жанына 1500 жиналған жауыз қырғ-
ЫЭ“КДЙсактары, олар жиналып алып, сол жаққа осындағы әскерден отряд етіп
ЯЙІберілгендерді өткізбеуді ж әне жеңіліске ұшыратуды ниет етеді деседі. Ал
