Білгенүстінебілетүс Жәр кен Бө де шұлы ның ес те лі гі нен: «Мен кө зі ашық, оқы ған, то қы ға ны
бар мек теп ди рек то ры ның от ба сын да ту ып өс тім. Әкем мар құм ау ызе кі жаяу
әң гі ме нің хас ше бе рі бо ла тын. Көр генбіл ге ндерін, ес ті ген ер те гі, қис са
лар ды май ын та мы зып айт ып оты ра тын. Ау ылай мақ та ғы өзі тұс тас за ман
дас та ры біз дің үй ге сол кі сі нің әң гі ме ле рі үшін жи на ла тын. Екі құ ла ғым қал
қи ып, кө кем нің ті зе сі не оты рып алып ау зым нан сі ле кей ім ақ қан ша құ ны ғып
тың дау шы едім. Мен өзім ді құд ды бір мыңжыл дық же міс ба ғы ның ішін де
жүр ген дей се зі не тін мін. Әкем нің ау зы нан күз гі ал ма ның хош иі сін дей піс кен
сөз дің жұ пар ле бі аң қып тұ ру шы еді, шір кін! Осы за ман да он дай шал дар
жоқ тың қа сы. Бол са да сө зі ши кі, әң гі ме сі ша ла, дүм бі лез, құ лақ құ ры шын
қан дыр май ды. Кө ңіл ді тұ шын дыр май ды, ұй қы ңды кел ті ріп, бе ре кең ді қа шы
ра ды. Есейе ке ле қа ра та нып, хат оқи бас та ған да ба ла кез де гі әл гі әдет қа зақ
жа зу шы ла ры ның жаз ған, сыз ған да рын оқу ға ұлас ты. Әң гі ме ге құш тар лы ғым
сон ша лық та ныс, бей та ныс қа лам гер дің ша ғын әң гі ме ле рін көр сем бол ды,
бас са лып оқып тас тайт ын бол дым. Осы күн ге дей ін бір кі сі дей оқып ке ле мін.
Әлі де оқи түс кім ке ле ді де тұ ра ды».
www.minber.kz/.../жәркен-бөдеш-қысқа-әңгімелер-қиссасы
