біряіктерге шейіи мағыналық жағынан езара байланысып, мэтіннің
негізгі мазмұнымен тығьв байланысып жатады. Мәтіннің негізін, онын
тұгасымын осы бірліктер арасындағы түлғалык-мағыналық байланыс
тұзеді. Соның негізінде байласымның екі тәсілі көрінеді:
1. Эксплицитті - мэтін құрамындағы сөйлемдердің өзара
формальды, тілдік бірліктердін, қолданысы арқылы байланысуы;
2. Имплицитті - мэтін қүрамындағы сөйлемдердің өзара мағына
бірлігі арқылы байланысуы.
Мәтін байласымы - тек екі сөйлем аралығын ғана қамтымайды,
бұл күрделі фразалық тұгасымдарды, абзацтарды, тарауларды да
біріктірегін категория. Ендеше мэтіндегі сөйлемдер арасындаекі түрлі
байласым түрі анықгалады. Оның бірі -
іргелес байласым, яғни өзара
іргелес сөйлемдер арасында орнаса, екіншісі -
алшақ байласым,
араларында бір не бірнеше сөйлем орналасқан синтаксистік
бірліктердің арасында жүзеге асады. Іргелес және алшақ байланыс
түрлері мәтін бөліктерін бір мағыналык-құрылымдык тұтасымга
ұйымдастыруда үлкен қызмет атқарады.
Мэтіндегі байласымды жүзеге асырушы яексика-грамматикалык
амал-тәсілдер - есімдік, тэуелдік жалгау, үстеу, шьшау, қыстырма,
синоним, антоним сөздер, етістіктің бірьщ ғай шақ түлғасы,
синтаксистік паралельділік, түрлі қайталауларт.б.
Мэтін
лингвистикасында
мэтіннің құрылымдык
б ірлік терін ің
байласым ын жүзеге асыруға катысатын қүралдар субституттар мен
дейксистер, скреп сөздер немесе шегеңдеуіштер
(Ж .Қайш ығүлова
термині)деп аталады.
Достарыңызбен бөлісу: