тілі міндетін атқаруиіы ңазақ тілінің мәселелері ешқашанда назардан тыс қалмауга тиіс дегенді меңзеп отыр. заңгар жазушы сол тілде сөйпеуші үлкен-кішіге, кәрі-жасқа, сан алуан мамандықтың иелеріне тіл цадірін санага берік сіңіріп, ж адында м эц гі үстап ж үруі ж өнінде аса зор жауапкериіілік жүктейді. «Ана тілін тек өгей үлдар гана менсінбейді, өгей үлдары гана аящ а басады» дегенді шегелеп айтады. тілді сыйлау, қүрметтеудің өзі оның (сол тілдің) ана тілің болгандыгынан деп түсіну керек. ол тілді сүйе білмеген адам өгей үл деп аталуга лайың. он екі муіиесі сау, аяң-колы аман, цалыпты ақыл-ойдың иесі болып табылатын азаматтың бүдан артық цандай парызы болуы мүмкін деп те ойлануга түрарлық сияцты.
