Жаңгырьщ II. Таужаңғырып, эн цосып Үрген ит пен айтаща, Келмеп пе едің жол тосып Жолыгуга аулаққа (Абай).
Мысалға келтірілген омонимдердің (қызыц 1 - ңызық II,
жаңгыръщ I - ж аңгырыц II) алдыңғы сыңарлары - есім сөздер
де, соңғы сыңарлары - етістік сөздер. Бұл омонимдер қыз жэне
жаңгыр деген етістіктерге есім сөз бен етістік сөз тудыратын
омонимдес аффикстер (-ық I - есім жүрнағы, -ық II - етістік
жұрнағы) жалғану арқылы жасалган.
Қазақ тілінде жэне басқа түркі тілдерінде осындай омонимдес
аффикстердің қатарына зат есімнің -с (-ыс, -іс)жұрнағы мен
етістіктің ортак етіс түрінің -с (-ыс, -іс)ж.ұрнағы жатады. Бұлар
да жалғанған сөзінен омонимдес сөздер тудырады. Омонимдес
жүрнактардың жалғануы арқылы жасалған туынды омонимдердің
түбірі көбінесе етістіктер болып келеді. Мысалы:
А й т ы с I (зат есім). «Садақ пен баланыцайтысыл> деіітін Арцага мәлімайтыс. Сондагы бала осы Қадырбай болатынын Абай жацсы білуші еді (М. Әуезов).
А ііт ы сII (етістік). Біздің Садекецменайтысар шамамыз цане? Эншейін бір жалгыз ауыз сөздің түсында болымсыз тосқауыл айтцаным гой.«Айтысты, женді» дейтін сөз емес (М. Әуезов).
