Бодхисаттва ізін жалғастырушылардың әрбірі (яғни, ойлау мен маңыраю арқылы), ӛзін
толығымен ӛзгелерге кӛмектесуге арнай отырып, ақиқатқа қол жеткізе алуы,
құтқарудың дұрыс жол табуы мүмкін.
Будда адамдардың қабілеттері мен қабылдауларының әртүрлілігін
түсініп, бір ғана догмалық жүйені ұсынбай, әр түрлі жүйелер мен әдістерге
оқытты. Ол осы жүйелерді ӛз тәжірибелерінде тексеруге және сенімге
берілмеулеріне кеңес берді. Исус Христосты оқыған жағдайдағы сияқты,
Будданың ӛмірінде еш нәрсе жазылмаған. Оның кетуінен кейін бірнеше
айдан соң оның 500 оқушысы жиналды (кейінде бұл жиналысты – Бірінші
Будда кеңесі) деп атады. Оқушылар естерінде қалған қасиетті мәтіндерден
үзінділер айтып жүрді. «Трипитака» («Үш себет») атты мәтіндер жинағы
есте сақталғандар бойынша және ерте кезде ресми бекітілген, ал кейінде
жазылды. Мысалы, палий каноны б.д.д. ғасырда Шри-Ланкада жазылған.
Оның себебі, ол кезде жазу үлгілері тек коммерциялық және әкімшілік
әрекеттер үшін ғана пайдаланылып, ғылыми білімде пайдаланылған жоқ.
Мәтіндер есте ғана сақталды, тіпті сопыханаларда олардың есте сақталуына
жауапты адамдар да болды.
Собор шақырылғаннан кейін Раджагрихте б.д.д. 447 ж. Вайшавиде
б.д.д. 367 ж. Паталирутрде б.д.д. III ғасырда бұл оқу екіге бӛлінді. Олар –
