126
– Жыл он екі айда бір келген жарықтық «айт» қой,
бұл күнді көрген де бар шығар, көрмеген де бар шығар.
Ауыл адамының бәрі қыбырлап, ерсілі-қарсылы кезіп
жүр. Бәрі де әдемі киінген. Жүздерінде қуаныштың
белгісі бар. Жерошақ біткеннің көбінде асылған қазан,
ақ көбігі бұрқылдап ет қайнап жатыр...
Бір
топ қыдырып, «айттық» алып жүр.
Ауыл гу-гу.
– Айт құтты болсын!
– Жақсылығы бірге болсын!
Бейімбет Майлин
Достарыңызбен бөлісу: 
