216
ма ғы на да ғы ту ған жер, ата ме кен, со ған де-
ген пер зент тік ұлы са ғы ныш се зі мі!.. Ақын
жырына бай тақ қа зақ же рі тұ тас бол мы сы-
мен тү гел сый ып кет кен еді. Қа си ет ті ата ме-
кен нің бар түк пір ле рі не ая ғы жет пей кет се
де, ол шек сіз Қа зақ стан ды бі ре гей қал пын-
да бар дау сы мен, ас қақ рух ты ша быт пен жыр лай бас та ған-ды…
Дәм-тұ зы ның тым ер те тау сыл ға ны на қа ра мас тан, оның поэ зия-
сын да өз ге ақын дар дың еш қай сы сын да да кез дес пейт ін дү ние ге де ген
ерек ше бір махаббат бар. Әсі ре се, ақын ның адам ның заң ғар ұлы лы ғын
ақыл та ра зы сы на са лып, са ғы ны шы мен өл ше ген ыстық сезімі «Құм-
да ғы мұ на ра лар» жи на ғын да анық кө рі ніп, ай рық ша аңғарылады.
«Са #ы ныш» ат ты өлең дер топ та ма сын да бұл ала пат күш буыр-
қа нып, те ңіз дей те бі ре ніп, тау лар дай ас қақ тап, ша рық тау ше гі не
же те ді. Дү ние ге ын ты зар лы ғың ды, өмір ге құш тар лы ғың ды
оята тын ақын жыр ла ры ның әр жо лы нан Та би ғат-Ана ның аялы
ала қа нын дай мей ірім ді лік ті се зі ніп, са ғы ныш оты жү ре гің ді
шар пи ды. «Са ғын дым, жа ным, мен се ні!» деп бас тала тын өлең нің
ал ғаш қы жол да ры шы най ылы ғы мен, кір шал ма ған сә би дің жү ре-
гін дей пәк ті гі мен се зім ді бау рай ды.
Үміт ке то лы, ар ман ға то лы әр жер де бір түп қа ра ғай,
Са ғын бай жүр се, қа луы мүм кін жа мы ра су ға да жа ра май.
Би ік те тұр ған тау лар да мы нау нұ ры на таң ның боял ған.
Се ні мен ме нің ға сыр лап күт кен са ғы ны шым нан оян ған.
Ба ба лар біз ді са ғын ған, жа ным, ар ман ның аң сап биі гін,
Әже лер біз ді са ғын ған, жа ным, тал ды рып ас қар иы ғын.
Кө кі ре гіңде са ғы ныш бар да мұ рат та сен де бар, жа ным,
Ал дың да тұр ған қы рат тың са ған кө рін бей жат қан ар жа ғын.
Жа зи ра бел дер қуа ны шың ды бол ма сын мәң гі шек те мек,
Ал дың нан ор ман кес-кес теп шық са, са ғы ны шың мен көк теп өт.
Мен бұ ны са ған жа зып отыр мын, ар ма ным ды орап се зім ге,
Жан-жақ тан түс кен шұ ғы ла ның бә рін са ғы нып жүр ген ке зім де.
Оқу шы мен сыр лас қан сай ын сө зін са ғы ныш тан бас тай тын
ақын өлең де рі нен Тө ле ген нің жү ре гін өр те ген Отан ға, ана ға,
жа ры на, апа сы на, ба ла ла ры на, бір сөз бен айт қан да, мы на жа рық
әлем ге де ген шек сіз са ғы ны шын кө ре сің.
Ей, адам дар, ай на лай ын ту ған дар,
Жал ғыз ми нут тың даң дар!
Дис кі ден «Са ғы ныш»
өле ңін тың дап, ақын ның
кө ңіл күй ін та ның дар.
Достарыңызбен бөлісу: