Айтыс II том «КҮлтегін»

380
Қазақ өнерінің антологиясы
Желқом – жауыр аттың арқасына ер батпау үшін желдік үстінен қабаттап 
салынған қалың киіз, жауыр атқа салынатын ортасы ойық тоқым.
Жүзтайлақ – ұзатылғанда төркінінен жүз ақ тайлақ.
Здавайттап /о/ − сдавать − ұстап беру.
Зәуіқайыр – кездейсоқ.
Зеңберек – зеңбірек.
Ителгі – сары шұбар, қанаты ұзын, мойны ақ жағал, кішкене қыран құс.
Калиматтай – Аллаға жалбарыну, Құрандағы бір аяттың аты. 
Кебенек – 1) сырт киім. Ертеректе жауынгерлер, малшылар жауын-шашыннан, 
бораннан қорғану үшін киген. Жұқа киізден тігіледі, шапан тәрізді болып келеді; 2) 
ешкі ғана ауыратын жұқпалы індет.
Кезқұйрық – ұсақ жәндіктермен, өлекселермен қоректенетін жыртқыш дала 
құсы.
Көнек – Бие саууға арналған көннен жасалған шүмегі бар ыдыс. 
Көрдемше /жерг./ – некесіз туылған жас бала, нәресте. 
Күйкентай − орманды дала алқабын мекендейтін қырғи тұқымдас қыран құс.
Күпір /а/ – діннен шығу, дін жолынан адасу. 
Кірсиян, крестьян /о/ – шаруа. 
Кірісі – кіріс: садақтың керме бауы.
Қаукерім – қауқар.
Қашаған – қашып, ұстатпайтын бие.
Мағрұр − алданған; меншіл, мақтаншақ, тәкаппар.
Мәнжубас – топас, ақымақ.
Мәрту, мәрпу − ішірткі, дәрі. 
Мөңке – сазанның кішірек түрі; тұнық, таза суларда ең көп тараған балық.
Мұқам /а/ – мақам, сөзді ырғағына келтіріп айту. 
Мықдарыңа (миқдат, миқтар) − өлшем, шама, саны.

жүктеу/скачать 0,96 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: