126
Жа мал дың ба сы на ерік ала лық», – деп
ад во кат қа арыз жаз ды рып, крес тьянс кий
на чальникке Жа мал ды кір гіз ді. Ары зын-
да: «Ме ні же ті жа сым да атам қа зақ ғұр-
пын ша бір қа зақ қа мал ға сат қан екен,
бұл күн де кә міл жас қа то лып көр сем,
күй еуім өзі ме ұна ма ған ды ғы се беп ті һәм
ме ні атам ық ти яр сыз бер мек ші бол ған се-
беп ті, өзім нің сүй ген жі гі тім мен қа шып
кел дім. Мар ха мәт шы лық жү зі нен мен
маз мұ на ның көз жа сын құр ға тып, ба сы-
ма ерік бе ріп қия нат тан қор ға са ңыз
екен», – де ген сөз дер жа зыл ған еді.
Бұл
арыз ды
іл ти фат қа
алып,
на чальник Жа мал дың қо лы на: «Кім ге
бар саң да ық ти яр», – де ген қа ғаз бе ріп,
бо лыс қа һәм бы лай ша қа ғаз шы ғар ды:
«Жа мал Сәр сен бай қы зы на еш кім қия нат, жә бір қыл ма сын!
Сүй ген күй еуі не ба ру ға өзі не ерік бе ріл ді. Қа лың мал ха қын да дау
бол са, во ло ст ной съез ге са лар сың», – деп.
XI
Жа мал қаш қан кү ні та ңер тең Сәр сен бай на маз ға тө сек тен
тұ рып, түн дік аш ты рып, азан оқып бол ған нан кей ін, Жа мал дың
жо ғын кө зі кө ріп, қа тын да ры нан:
– Жа мал қай да кет кен? – деп шү бә ла нып сұ рай бас та ды. Шол-
пан да еш нәр се біл ме ген сіп:
– Жа мал жан тыс қа шық қан шы ғар, – деп тұр ған да Сәр сен-
бай дың бәй бі ше сі:
– Ой бай, бе тім-ау бір сұм дық бол ған екен ғой, Жа мал дың ілу лі
тұр ған ки ім де рі қай да? – деп, сол ми нут та Жа мал дың қаш қа ны
мә лім бол ды. Үй іші са сып, рен жу де бо лып, сол са ға тын да ау ыл да
жи на лып, ақыл да са бас та ды, бі реу ле рі:
– Өзі нің күй еуі алып кет кен шы ғар, – деп, кө бі:
– Жоқ, мұ ны Дүй се бек тің қу ба ла сы нан бас қа еш кім әкет кен
жоқ. Өз де рің де со ны пат ша ның ба ла сын дай әл де қан дай кө ріп
тым ер кін сі тіп жі бе ріп едің дер, ал ен ді қай тер екен сің, – деп, Сәр-
се кең нің жал ғыз ба сын даң қыл ды. Сөйт се де мәс ли хат та сып:
«Осын дай мағ лұм сыз біз дің ба ла мыз, сіз дің ке лі ні ңіз Жа мал ды
бі реу түн де алып ке тіп ті, ен ді не қы ла мыз?», – деп Бай жан ға кі сі
жі бер ді. Жә не бір жа ғы нан ас тыр тын Ға ли дың ау лы на да кі сі
Ақы лың бол са, арың ды
сақ та,
Ар-ұят ке рек әр уа қыт та.
Ұлық бол саң, кі шік бол.
Мал сақ та ма, ар сақ та.
Жақ сы атың «мәң гі ге
қал сын» де сең,
Сү рін ген ді сүйеп қой.
Аза мат тық жа сай
ал ма ған адам –
Бұл өмір ге кел ме ген
адам мен бір дей.
Достарыңызбен бөлісу: