139
– Ақ мо ла да ғы
Ба тыр баба сын дай
морт бол сын!
– Бәй ді бек ба тыр дың әруа ғы қол-
да сын!
– До ма лақ-ана мыз жар бол сын! –
де сіп ті.
Сөйт іп, шіл де ха на той ға ұла сып ты.
Той со ңын да Имаш атам ала қан жа йып,
ел қа рия ла ры нан ба та сұ ра ған екен.
– Төл не ме рең – бел не ме рең ғой. Ба-
та жө ні де өзің ді кі, – де сіп ті ақ са қал дар.
Сон да Имаш ба бам бы лай де ген екен:
Ала тау дың қы ра ны мол еді,
Қы ра ғы бол сын, құ лы ным.
Қой науы
су ға мол еді,
Бұ ла ғы бол сын, құ лы ным.
Елі нің ті ле гі зор еді,
Шы ра ғы бол сын, құ лы ным.
Ата ті ле гі оң еді,
Құ ма ры бол сын, құ лы ным.
Бұл
жер ба тыр лар тө рі еді,
Сы ңа ры бол сын, құ лы ным.
Жа рық дү ние ге кел ге ні ме екі-үш
ай бол ған да, ше шем ме ні күн кө зі не
шы ға рып, Имаш атам ның ал ды на әке-
ліп ті. Атам ер те көк тем ал дын да ағаш
отыр ғы зып жүр екен.
–
Ата сы ның қо лын ұзар тып, қол-
қа быс бе ру ге кел ді, – деп ті ше шем
ізет пен иі ліп.
Атам
емі ре ніп, ме ні ала қа ны на
алып ты. Қо лы ма жас бұ тақ ұс та тып:
Құ рық деп бер сем,
құл бол ма,
Шы бық деп бер сем, шіл бол ма.
Бә рі нен де, шы ра ғым,
Бая ны
жоқ ұл бол ма,
– деп ке лі ні не ме ні қай та рып бер ген
екен.
Ұяда не көрсең,
Ұшқанда
соны ілерсің
Ба ла ның бас ұс та зы –
Ата-ана сы.
Ата сал ты де ге ні міз –
Ха лық тың сал ты,
Адал дық пен
ақ тық тың сал ты.
От ба сы – ар-на мыс, қуа ныш
пен ба қыт,
ті лек пен үміт ұя сы.
Сөздің көркі – мақал
АР
МА
Достарыңызбен бөлісу: 
