27
Төрт тар мақ ты өлең мен жа зыл ған бұл
шы ғар ма сын да ақын өзі нің ба ла кү ні нен
пай ғам бар жа сы на кел ген ге дей ін гі өмір
жо лын ба ян дай ды,
тір ші лік те тарт қан
аза бын, көр ген қай ғы сын ай та ды, бұ қа ра
ха лық қа үс тем дік жүр гі зу ші хан дар дың,
бек тер дің, қа зы лар дың жі бер ген кем ші-
лік те рін, жа са ған қия нат та рын сы най ды,
бұл фә ни дің жал ған ды ғын біл ді ре ді.
Я сауи өз хик мет те рінде әділ дік, мейі-
рім ді лік, та қуалық, шын шыл дық, ой лы-
лық, та за лық се кіл ді игі іс тер мен ай на-
лы су ға ша қы ра ды. Гу ма нист адам ретінде
адами қа си ет тер ді қас тер леп, ис лам ді нін
ту етіп кө те ріп, Мұ хам мед пай ғам бар дың
өмі рін өне ге тұ тып, ғы лым, бі лім мен ай-
на лы сып,
же тім дер ге қол ұшын бе ріп,
ға ріп тер ге де меу бо лып, адам гер ші лік тің
би ік са ты сы на кө те рі ліп, өр ке ни ет ті ел
бо лу ды ар ман да ған.
Ахмет Ясауи
адам дар бір-бі рі не қам-
қор бо лып, үл кен ді сый лау ға, кі ші ні
де меп өсі ру ге, адал бо лу ға, мен мен, көр-
се қы зар, дү ниеқо ңыз
бол мау ға, дү ние-
бай лық қа қы зық пай өмір сү ру ге ти іс,
сон да ға на қо ғам әділ, ха лық та рих та
ұзақ өмір ке ше ді деп ой тол ғай ды.
Мен мен дік, өр кө кі рек тік –
адам ды
аз ды ра тын қа си ет. Кей бір хик мет те рін де
өзі нің бү кіл бол мы сы мен то пы рақ қа
ай нал ған ды ғын біл ді ре тін сим вол дық
ұғым дар қол да ны ла ды: «Ба сым
то пы рақ,
өзім то пы рақ, тә нім то пы рақ; Хақ қа
қау ышар ма екем деп – ру хым муш тақ».
Ясауи дү ни ета ны мын да әу лие –
даң ғыл
жол, өйт ке ні ол – хал қы на жақ сы мен
жа ман ның, ақи қат пен жал ған ның ара-
сын
а йыру ға жөн сіл тей тін, Ал ла рақ-
ме ті нің қо ғам да ғы кө рі ні сі бо лып та бы-
ла тын да на тұл ға.
Достарыңызбен бөлісу: