Барабарлық (тепе-теңдік, бірдейлік) – заттың,
құбылыстың өзіне-өзі тең болуының шегіне жеткен
формасын бейнелейтін ұғым. Құбылыстардың өзіне-
өзі мәңгі тең болуы мүмкін емес,
олардың
барабарлығы уақытша, өткінші, салыстырмалы, ал
олардың дамуы, өзгеруі – абсолютті.
Абстрактілі
немесе
метафизикалық
барабарлық
(заттардағы тепе-
теңдікті
абсолюттендіру)
Нақты барабарлық, яғни
ақиқи, нақты барабарлық
жекелік пен ерекшелікте,
айырмашылықта бола
тұрып,
өзінде
айырмашылықты,
өзгерісті сақтайды.
Ұқсастық - барабарлықтың бір моменті,
көрінісі, сәті
Айырмашылық – құбылыстар
арасындағы
сәйкессіздік, үйлеспеушілік шегіне жетпеген (ақ;
ақ-емес; бірақ қара да емес)
Достарыңызбен бөлісу: 
