1. Орталық нерв жүйесі құрылымының жалпы жоспары, құрылымы, бөлімдері және маңызы мен қызметтері 1
жүктеу/скачать 1,44 Mb. Pdf көрінісі
|
физиология рк 2
- Бұл бет үшін навигация:
- Нерв теориясы
| Талдау және синтез принципі.
Қозу - Ол кейбір нейрондық Тежегіші, және т.б. болып табылатындығында. Бұл процесс физиологиялық талдау болып табылады. Оның тірі организмнің нәтижесінде қоршаған объектілер мен құбылыстарды ажырата алады. Егер рефлекстің доғаның бүтіндігі кейбір жағдайларға байланысты бұзылып кетсе, рефлекс мүлдем жоғалып кетеді.Рефлекстерді қабылдап отыратын аймақ,яғни рецептивтік өріс бұзылатын болса,доғаның бір бөлімі алынып тасталынатын болса, барлық рефлекс мүлдем жоғалып кетеді. Рефлекторлық доғаның компоненттерін,бөлімдерін анықтайды. жұлын; қозғалтқыш нейрон; рецептор; ми; бұлшықет; сезімтал нейрондар арқылы рефлекстерді анықтаймыз. Адамның қарапайым рефлекторлы доғасы екі нейроннан — сенсорлы және қозғалғыш (мотонейрон) құрылған. Қарапайым рефлекстің мысалы тізе рефлексі болуы мүмкін. Басқа жағдайларда рефлекторлық доғаға үш (және одан да көп) — сенсорлық, кірістіру және қозғалу нейрондарынан құрылған. Рефлекстің қарапайым түрі саусақты түйреуішпен шаншу кезінде пайда болатын рефлекс. Бұл жұлын рефлексі, оның доғасы бас арқылы емес, жұлын арқылы өтеді. Сенсорлық нейрондардың өсінділері жұлынның артқы түбірінің құрамында кіреді, ал қозғалыс нейрондарының өсінділері жұлынның алдыңғы құрамынан шығады. Сенсорлық нейрондардың денелері жұлын түйінінің артқы түбіріне ( дорсальды ганглияда), ал салмалы және қозғалғыш — жұлынның сұр затында болады. Жоғарыда сипатталған қарапайым рефлекторлы доға адамға қоршаған ортаның өзгерістеріне автоматты түрде (еріксіз) бейімделуге мүмкіндік береді, мысалы,қолға ауырсыну тітіркендіргіші әсер еткен жағдайда тартып алу, жарық жағдайына байланысты қарашықтың көлемін өзгертуге мүмкіндік береді. Сондай-ақ, қорытындылайтын болсам , ол ағзаның ішінде өтетін процестерді реттеуге көмектеседі. Мұның бәрі ішкі ортаның тұрақтылығын сақтауға, яғни гомеостазды қолдауға ықпал етеді. Нерв теориясы - тірі ағзаның (жануар мен адамның) жүйке жүйесінің физиологиялық функциялары мен процестерін реттеудегі басым мәні туралы идея. Нерв теориясын К.Бернар, и. М. Сеченов, С. П. Боткин әзірледі және іс жүзінде оны 1883 жылы "нерв" ұғымын ғылыми айналымға енгізген және оны жоғары жүйке қызметі туралы ілімде дамытқан И. П. Павлов зерттеді. Алайда, нерв теориясын қайта бағалау бірқатар физиологтардың тірі ағзаның басқа реттеуші жүйелерінің рөлін бағаламауына әкелді, олар кейіннен түзетілді және қазіргі уақытта физиологиялық функциялар мен процестер жүйке жүйесі мен гуморальды-гормоналды факторлардың өзара әрекеттесуі арқылы реттеледі деп саналады жүктеу/скачать 1,44 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|