60
әңгімеден кейін Лютер зорға деп жауапты
жазбаша түрде беруге рұқсат алды.
Олай етуімнің екі түрлі себебі бар —
дейді ол досына жазған хатында —
біріншіден жазбаша берілген түсіндірмені
әр түрлі адамдар оқып сарапқа сала ала-
ды, екіншіден бөси беретін қаныпезердің
арын оята алмағаныммен, ең болмаса оны
үрейлендіріп,
сабасына
түсіретіндей
мүмкіндік
пайда
болмақ,
керісінше
жағдайда өзінің тәккапарлыққа толы
екпінді сөзімен ол кімнің болса да аузын
жаба алады».
Келесі
кездесуге
Лютер
барлық
сұрақтарға
жазбаша
түрде
жауап
дайындаған хатын ала келді, сонан соң
оны дауыстап оқып, артынша хатты
кардиналдың қолына ұсынды. Ашуға
булыққан кардинал бұл хаттың іске еш
қатысы жоқ, бос сөз — деп лақтырып
жіберді. Ал Лютер болса, кезегі келген кез-
де кардиналдың сенетін салт — дәстүрлері
туралы айтып, бұл дәстүрлердің ешқандай
негізі жоқ екенін Киелі Кітап арқылы
дәлелдеп берді. Лютердің дәлелдеріне жау-
ап таппаған прелаттың ашуға булыққаны
соншалық: «сөзіңнен бас тартпасаң, мен
сені Римге жіберіп, сотқа тартқызамын, ал
сенің соңыңнан ергендердің барлығын
анафемаға ұсынамын және саған жаны
ашитындарды шіркеуден шеттетемін» —
деп жұлқынды. Соңында «Іліміңнен бас
тарт, не болмаса көзіме енді көрінуші бол-
ма» — жаны ышқынып айғайлап қалды.
Осы сөздерден кейін Лютер прелаттың
бөлмесінен дереу шығып, достарын ерітіп
кетіп отырды, ал бұл дегеніміз — оның
ж а у л а р ы н ы ң
ұ с ы н ы с ы н
қабылдамайтынының дәлелі еді. Лютерді
қорқытып, дегенінен бас тартқызам — деп
үміттенген кардинал, ендігі жерде өзінің
өкінішін жасыра алмады.
Лютердің өжеттілікпен сөйлеген сөздері
ізсіз қалған жоқ. Кездесуде болғандардың
қай жақ дұрыс, қай жақ бұрыс екенін са-
лы с т ы р ы п,
ше ші м
қ аб ы лд айт ы н
уақыттары жеткілікті болды. Тек ойлап
қ а р а ң ы з д а р ш ы ,
қ а н д а й
ө т к і р
айырмашылық!
Құдайдың
күшімен
қаруланып, ақиқатты бар ықыласымен
қорғап тұрған қарапайым реформатор
мен өз сөзінің дұрыстығына Киелі Жазу-
дан дәлел таба алмай құр айқаймен күш
сынасқан өркөкірек, менменшіл папаның
көсемі. Осыған не айта аласыздар?
Қолында қорғау қағазының болғанына
қарамастан Лютерге үлкен қауіп төніп
тұрды, сол себепті оның достары Лютердің
жедел түрде Аугсбургті тастап Виттенбер-
гке аттануын өтінді. Лютерге жол-жөнекей
өте байқаулы болуына тура келді. Осыдан
кейін қасында магистратпен берілген
жалғыз жол серігі бар реформатор, екі
салт атты болып түн ішінде қаладан аттан-
ды. Жүрегі тоғанысқа толы болған рефор-
матор түнгі қаланың көшелерімен келе
жатқанда өте қобалжулы болды өйткені
қатыгез жауларының оны өлтіруге дайын-
далып, тісін қайрап отырғаны белгілі бола-
тын. Құрылып қойылған қақпаннан аман-
есен өте алар ма екен? Осы сәтте Лютер
қатты алаңдады, сонымен қоса ұйып
тұрып дұға оқып отырды. Міне енді олар
қала қақпасына да жетті. Қақпалар ашы-
лып, олар еш кедергісіз қаладан шықты.
Қала қақпасының сыртына шыққанша
сақтықпен келе жатқан олар, қаладан
шықсымен еркін дем алып, жүрістерін же-
делдете түсті. «Қолымызға түсті ме?» — де-
ген адамның ебін тауып, сытылып
кеткенін естіген прелат әрі қайран қалып,
әрі ызадан тұншығып кете жаздады.
«Шіркеуге ылаң салушының өлімін тама-
шалаймын» — деп отырған прелаттың
көгілдір арманы орындалмай қалды. Ит
өшін тырнадан алады дегендей, прелат
енді өшін саксондық курфюрст Фридрих-
тен алудың қамына кірісті, сөйтіп оған
Лютердің Римге жіберілуін немесе Саксо-
ниядан біржола қуылуын талап ететіні
жайлы хат жолдады. Ал Лютер болса олар-
дан өзінің әділ немесе әділ еместігін Киелі
Кітапты негізге ала отыра дәлелдеп
берулерін талап етті, сонымен қоса
осыншалық ұлы істі жүргізуге өзін таңдап
алған Аллаға алғысын жаудырды.
Курфюрст Лютердің ілімімен жете таныс
болмағанымен, оның сөзінің айқындығы,
күші және тазалығы Фридрихты қайран
қалдырмай қойған жоқ. Сол себепті
прелатқа жолдаған жауап хатында кур-
фюрст: «Сіз доктор Мартин Лютердің Аугс-
бургке келгеніне қанағаттануыңыз керек
Достарыңызбен бөлісу: