144
Тағылым тамшылары
Түсті соңына дейін тыңдап болған соң жолдаста-
рына қарап:
– Ей, достарым! Мені енді бұл жерден көре
алмайсыңдар! – деді.
Келген әулие кісінің қасында тұрып тәубаға келді.
Дәл сол мезет жалаң аяқ тұрғандықтан, бұдан былайғы
уақытта аяғына аяқкиім ілмеді. Себебін сұрағандарға:
– Тәубама келіп, өз-өзіме уәде берген кезімде
жалаңаяқ болатынмын, сол тәубамды еске салып
тұрсын деп аяққиім кимедім, – деп жауап беретін.
Аяқкиімсіз жүретіндіктен жұрт оны «Хафи» /яғни
жалаңаяқ/ деп атап кеткен еді.
Иә, «Немен қарайсаң сонымен ағар» деп халқымыз
тегін айтпаған.
Достарыңызбен бөлісу: