Үңгірдің тарихымен Платон адамның шынайы жарық көзіне, яғни Күнге жақындаған сайын, білімнің ең жоғары жазықтықтарына қалай жететінін түсіндіруге тырысады.
Философия ғалымдары үңгір аллегориясын оның саяси және гносеологиялық аспектілерінен талдаған болатын. Дегенмен үңгірдің тарихы негізінен әр адам өзі қаласа, бастан өткеруі керек қиын сапардың мысалы болып табылады. Шындықты сол күйінде көру тиіс.
Гносеологиялық түсіндірмеге келетін болсақ, білімнің шығу тегі неғұрлым айқын көрінуі мүмкін емес: грек философы үшін біз бәріміз үңгір ішінде босатылған тұтқында өмір сүреміз.
Платон үшін ақылдылыққа жетудің шынайы жолы - үңгірден сыртқы әлемге шығу және бәрін жарықтандыратын нәрсені жоғары жарықпен көру. Бұл жолға ақылға жүгінетіндер ғана қол жеткізе алады.
Қазіргі заманғы авторлар мен философтардың көп бөлігі үңгірдің аллегориясын әр уақытта және әр уақытта қолдануға болатындығына, оның ескірмегендігі оны бүгінгі күннің өзінде қолданады деп сендіреді.
Қазіргі заманғы авторлар мен философтардың көп бөлігі үңгірдің аллегориясын әр уақытта және әр уақытта қолдануға болатындығына, оның ескірмегендігі оны бүгінгі күннің өзінде қолданады деп сендіреді.
Әлем әр адамға өзін әр түрлі етіп ұсынады. Бұл жеке интерпретация әр адамға тән биологиялық жүктеме және мәдени наным арқылы анықталады.
Алайда, мұндай көріністер шын мәнінде заттардың мәнін қамтымайды, және адамдардың көпшілігі салыстырмалы надандық әлемінде өмір сүреді. Бұл надандық ыңғайлы және біз аллегориядағы сияқты бізді босатып, заттардың шын мәнін ақылмен көрсетуге тырысатын адамға қатал жауап бере аламыз.
Қазіргі уақытта аллегорияның саяси аспектісі маркетингтің, ең алдымен, дезинформацияның адамның жалпыланған соқырлығындағы рөліне байланысты екпінді.
Платонның үңгір туралы аллегориясына сәйкес, адам баласы өзіне таңылған түрмеден құтылу үшін, соқыр болып қалудан қорқып, үңгірден шығып, әлемді ақылмен көруі керек.
