~ 154 ~
С. Қон дыбaйдың aйт уын шa, бір жaғынaн, бұл – тaри хы тым
қaрaпaйым, «де ре гі жоқ» де лі не тін өл ке, сон дықтaн осындaй із де-
ніс тер жүр гі зу ге қaжет ті сынaқ aлaңы болa aлaды, екін ші жaғынaн,
Мaңғыстaу – із де ніс тер жүр гі зу ге қaжет ті фольклор лық бaзaсы
мол сaқтaлғaн өл ке, aл фольклор лық мaте риaлдaр біз дің жaғдaйы-
мыздa ең бaсты ми фо ло гия лық қaйнaр көз бо лып тaбылaды.
Е. Қой шыбaев «Мaңғыштaғ» сө зі нің «Мaңғыстaуғa» aй нaл -
ғaнын былaй көр се те ді. Мaңғыштaғ оғыз диaлек ті сін де Мaң ғыш-
лaққa aйнaлып кет кен, ен ді «құ бы жықтaр тaуы» де ге ні «мaң ғыш-
лaқ», «aуыл» де ген ұғымғa өз ге ре ді. Ке йін қaзaқтaр оны кaль-
кaлaп (aудaрып), «Мaңғыстaу» қы лып жі бе ре ді. Қaзір дің өзін де
өл ке aтa уын «Мaң-қыстaу» емес, «Мaңғыс-тaу» тү рін де тү сін ді-
ру ге әб ден болaды. Бел гі лі бір aймaқтың то по ни ми ко нын тaрих
қaлыптaстырaды, сөйт іп, дәуір то по ним де рі сaқтaлaды. Тіл дік
тaңбaның ерек ше тү рі бо лып тaбылaтын ономaстикaлық бір лік-
тер де ұл ты мыз дың мә де ни кодтaры жaтыр. Жaлқы есім дер дің
семaнтикaсындa ұлт тық құн ды лықтaры мыз бaр, нaқты рық aйт-
қaндa, бaсқa зaттaрғa ұқсaтып, сaлыс тырa aтaйт ын бей не лік то-
по ним дер бaр.
Бі рін ші ден,
ежел гі Мaңғыстaудa тұрғaн хaлық (дaй, aлaн)
жылaнды, aйдaһaрды не бaсқa үрей лі мaқұлық ты қaсиет ті, киелі
(то тем) деп сaнaуы ық тимaл. Оның үс ті не Мaңғыстaу об лы сындa
кез де се тін Отмaн, Мaнaтa, Мaңсуaлмaс, Мaнaшы, Мaңғыр,
Aқмaн, Қaрaмaн жер-су aттaры ның бо луы жә не олaрдың өз бо-
йын дa миф тік-aңыз дық сипaтын бaсқa то по ним дер ге қaрaғaндa
кө бі рек сaқтaуы aтaлғaн пі кір ге тоқтaм жaсaуғa мүм кін дік бе ре ді.
С. Қон дыбaй
осы IX-X ғ. Мaңғышлaқ тaйпaсы ның aты мен бү гін-
Достарыңызбен бөлісу: