Пайдаланылған әдебиеттер тізімі....................................................................... Кіріспе
Ауырсыну синдромы науқастардың медициналық көмекке жүгінуінің ең көп тараған себебі болып қала береді. Әр түрлі локализациядағы ауырсыну шағымдары барлық жедел медициналық көмекке жүгінудің 52% - причиной жауап береді. Ұлттық жедел медициналық жәрдем ғылыми-практикалық қоғамының мәліметі бойынша, Ресейде соңғы жылдары жедел медициналық жәрдем бригадаларының жедел және созылмалы ауырсыну синдромдары бойынша шақыруларының саны 25% - ға өсті [5]. Онымен күресудің ең көп таралған тәсілі-анальгетиктерді қолдану. Анальгетиктер-резорбциялық әсер ету кезінде ауырсыну сезімталдығын селективті түрде басатын дәрілер, ал олар сананы өшірмейді және сезімталдықтың басқа түрлеріне әсер етпейді. Дәстүрлі түрде есірткі немесе опиоидты және есірткіге жатпайтын анальгетиктер ажыратылады. Есірткі анальгетиктері-ауырсынуды қабылдауды селективті түрде басатын және оның төзімділігін арттыратын, ауырсынудың эмоционалды түсін және вегетативті сүйемелдеуін төмендететін, есірткіге тәуелділікті тудыратын өсімдік және синтетикалық құралдар. Есірткі анальгетиктері күшті анальгетикалық белсенділікпен сипатталады, бұл оларды медицинаның әртүрлі салаларында, әсіресе жарақаттарда, хирургиялық араласуларда, жараларда және т.б. және айқын ауырсыну синдромымен бірге жүретін ауруларда (қатерлі ісіктер, миокард инфарктісі және т. б.) қолдануға мүмкіндік береді. Олардың ең маңызды кемшілігі - психикалық және физикалық тәуелділіктің даму қаупі [9].
Медбике есірткі анальгетиктерін тағайындау құқығына ие емес, бірақ паллиативтік көмек көрсету жөніндегі іс-шаралардың негізгі қатысушысы және орындаушысы ретінде ол анальгетикалық терапияның принциптері мен міндеттерін, есірткі және есірткі емес анальгетиктердің сипаттамаларын, олардың жанама әсерлерінің көріністерін білуі керек. Осыған байланысты опиоидты анальгетиктер сияқты ауырсынуды жоюға арналған дәрі-дәрмектерді зерттеу мәселесі өзекті болып табылады.