ҚҰрметті оқырман! Төл газеттерiңiз – «хантәңiрiне» 2014 жылдың екінші жартыжылдығына жазылу жүргізілуде. Аудандық газетке

Хантәңірі

7

g. hantaniri@mail.ru.

2014 —Жылқы  жылы,  сенбі,   14 маусым

Тағылым

Көзден  кетсе де, көңілден  кетпес

Жақсы жандарды жас ұрпақ білгені жөн-ау!

КүнделіКті  қарбалас  тіршіліКте,  аралас- құралас  жүргенде  қайсыбір  азаматтар-

дың  азаматтығы,  парасаттылығы,  қайырымдылығы  елене,  есКеріле  бермейтіні 

рас.  «адам қонақ, өлшеулі тағдыр, өмірден өтпейтін Кім бар дейсіз?!.

ойлап қарасаңыз,  Күні Кеше ортада жайраңдап жүрген, ізгі де игі іс- қимылмен, 

үлгі-  өнегесімен  Көрінген  жайсаң  жандар  уақыт  үрдісімен  ұмытылып  бара 

жатқандай.  олар аз емес.  бөле- жара  атаудан аулақпыз.   Әйтсе де артында жарқын із 

қалған азаматтарды Кейінгі, алдағы жас ұрпақтың білгені, тағылым алғаны жөн.

і.  беКболат

Мен ұлымын

Қазақ даласының»

Дала деген- қазынам,

                     бар асылым,

Қара 

мақпал 

түндері 

маужыраған,

Қара 

торы 

сұлудың 

қарашығы,—  деп  адуынды  ақын 

төскейін төрт түлік мал толтырған, 

астығы  жайқалған,  жер  асты  ен 

байлық  қазынаға  тұнған  даласын 

да («Далам менің- мақтанышым») 

өз  шығармашылығына  арқау, 

өзек  етіп  алған.  Сол  даладағы 

ынтымақ- 

бірлікті 

ұйытқан, 

тынысты 

тіршілік- 

тынысты 

арттырған  тумалары-  Шопан-ата 

таяғын  мығым  ұстап,  табысты 

тасытқан  қойшы;  табындап  ірі 

қара,  үйірлеп  жылқы  өсіріп, 

мерей- 

игілікті 

асырған,т.б 

шаруақор,  еңбекқор  қауымды 

өлеңдерінен  қалыс  қалдырмаған. 

Ауыл, 

шаруашылық, 

аудан 

жетістігі, шамшырақтарын үкілей, 

мәртебелей  көрсетсе,  оларды 

өкшелеп,  толыстырған  жастарға, 

алғы  күндерге  жалғастыратын, 

жас  өрім-  ұрпаққа  үлкен  сенім 

артады. Міне,  бүгінгі ХХІ ғасыр— 

Тәуелсіз  Отанымыздың  өрендері 

Б.  Асановтай  азамат,  қарымды, 

терең  ойлы  ақынды  танып,  одан 

үлгі- өнеге дарытса, сондай болуға 

ұмтылса,  біздің  бұл,  аз-кем  сыр 

қозғап,  толғаған  журналистік 

еңбегіміздің 

ақталғаны 

деп 

білеміз.

Көз  көріп,  лебізін  естіген, 

азаматтың  адамгершілігін,  ақын-

дық қарым- қабілетіне тәнтілікпен 

сүйсінген  Бекең-  Бекболат  аға 

Асанов  жайлы  айтылар  сөз- 

толғам  мұнымен  шектелмес.  2008 

жылы  желтоқсан  айында,  алтын 

бесігі— 

Жалаңаш 

ауылында 

ақын  азаматты  замандастары, 

жолдастары,  туыс-  туғандары, 

ұрпағы жиналып, еске алған екен. 

Ол  басқосуда  Б.  Асановтың  өлең 

дастандары  басылған  «Қыран 

қонған Алатаудың ұлымын» деген 

атпен  шығарылған  жинақ  кітабы 

қатысқан  жұрттың  қолына  тиіпті. 

Жастарымыз,  өрісті  өрендеріміз 

аталған 

туындыны 

тауып, 

оқыса,  Бекең  туралы  мағлұмат, 

ұғымы  бұдан  да  молайып,  жан- 

шуақтарының  сәулене,  нұрлана 

түсетіні айдан анық.

 

2.   төрт  

мешіт 

салдырған  

азамат

Аудандағы  ауыл-  ауылдың 

барлығында  дерлік  имандылық 

орны 

–Мешіт 

ғимараттары 

алыстан 

мен- 

мұндалайды. 

Тәуелсіздікпен 

жанданып, 

орныққан асыл дініміз- исламның 

мұсылман  үмбеттері  бұл  қасиетті, 

қастерлі  орталықтарға  көздің 

қарашығындай қарайды. Олардың 

қатарында жастар, жас өрімдер де 

баршылық,көбейе түсуі қуантады. 

Соған  орай  ауыл  жұртшылығы 

күнделікті 

көз 

алдындағы 

айырықша нұршапағатқа бөлейтін, 

жан- 

дүниені 

жақсылықпен 

сәулелендіретін өзді-өз мешіттерін 

салдырған  азаматтарға  әрқашан 

ыстық  ықылас  білдіріп,  сый- 

құрмет  көрсетеді.  Ол-  заңды  да 

орынды. Бұны жас ұрпақ та терең 

сезініп,  ондай  жомарт  жүректі, 

қайырымдылық, 

қамқорлығын 

ешқашан  пұлдамайтын,  қайта 

ұлғайтатын  ұлағатты,  парасатты 

ата,  аға,  апаларын  үлгі-  өнеге 

тұтуы, мақтаныш етуі керек.

Орталықтағы  әулие-  абыз 

Әлмерек бабамыз атындағы зәулім 

мешітті  көрген  сайын  әркімнің-

ақ  көңіл  көкжиегі  кеңитіні, 

жан-  сезімі  ерекше  рухани  нәр- 

күшке  кенелетіні  күмәнсіз.  Оның 

ішіне  күн  сайын  кіріп,  Алланың 

құдіреттілігіне, 

сол 

арқылы 

имандылыққа, ынтымақ- бірлікке 

ұйып, 

заманның, 

халықтың 

амандығы мен тыныштығын тілеп 

жүрген үлкен- кіші қаншама!!!

Аталған 

мешітті 

қысқа 

мерзімде салдырып, көпшілік игілі- 

гіне ұсынған Ермек Жақыпжанұлы 

Мырзагелді 

ұрпағы 

асылдың 

сынығы,  біртуар  азамат  еді. 

Әрдайым  шын  жүрегімен,  кең 

көңіл, пейілмен «Елім! Жұртым!»- 

деп 

Атымтай 

жомарттығын 

туған  жеріне  арнаған  Ермек 

аталған  мешітке  қоса  Шырғанақ, 

Ұзынбұлақ, 

Жылысай 

  Ақ  құба  жүзіне  қою  қара 

мұрты  мен  шашы,  көзәйнегі 

жарасқан  Бекең—  Бекболат  аға 

Асанов  Кегенге  жолы  түскенде 

аудандық  газет  редакциясына 

соқпай 

кетпейтін. 

Ашық- 

жарқын  амандасып,  хал-жағдай 

сұрасып,  бір  топ  жазба  өлеңдерін 

ұсынып:  «Сендерге аманат,  оқып, 

таразылап  көріңдер.  Жаратсаңдар 

тасқа  басыңдар»,-  деп  жылы 

жүзбен жылы қоштасатын.

Кеген  өңірінің  Көлбастау 

атты 

жерінде 

1941 

жылы 

колхозшы  отбасында  дүниеге 

келіп,  Жалаңаш  қазақ  орта 

мектебінде  оқып,  түлеген  Бекең 

алғашқы  еңбек  жолын  аудандық 

газетте  бастаған.  Өлең-  поэзияға 

құштарлығы,  таудай  талабы  мен 

таланты сол мектеп қабырғасында 

ерте  ашылып,  аудандық  «Екпінді 

малшы»-  «Коммунизм  нұры» 

газеттері  арқылы  жұртшылыққа 

танылған.

Б. Асанов кейіннен ауданның 

сауда,  байланыс  салаларында 

ұзақ 

жыл 

бойы 

табанды, 

байыпты  қызмет  етті.  Онда  да 

қолынан  қаламын  тастамады. 

Өрім-өлең  өрнектеумен  қатар 

белсенді  қоғамдық  тілші  атанды. 

Ауылынан  жас    талапкерлердің 

әдеби  бірлестігін  ұйымдастырып, 

оларға  кең  өріс    ашуға  ұмтылды. 

Оның 

жемісі 

талапты 

да 

қабілетті  жастардың  тырнақалды 

шығармаларының  топ-  тобымен 

газетке 

басылып, 

оқырман 

қауымынан жақсы баға алды.

Көктемі өрттей,

Өңірін қызыл гүл басқан,

Аяулы ән,

Аяулы сурет,

Жыр- дастан.

Құйылып шыққан,

Қолынан. Достың-Ұстаның,

Бұл  менің  Қазақстаным,-  

деп  туған  атамекен—    Ұлы 

Отанды  («Менің  Қазақстаным») 

асқақ  ерекше  шабыт,  айрықша 

ықылас-  сезіммен  шумақтаған 

Бекеңнің 

туындылары 

тек 

аудандық  газетте  ғана  емес, 

республикалық 

«Социалистік  

Қазақстан»  («Егемен  Қазақстан»)  

«Лениншіл  жас»  («Жас  алаш») 

облыстық  «Жетісу»  газеттерінде, 

журналдарда  ұдайы  жарық  көріп 

тұрғаны  есте.    Ризашылықпен 

оқитынбыз,  рухани  нәр  алып, 

сергіп, серпіліп қалатынбыз.

«Туған  жер»  атты  өлеңінде 

Бекболат  аға  тынысы  ашыла, 

көңіл  көкжиегі  кеңейе  былай 

толғанады:

Туған жер:

Сенде ғажап жылылық бар,

Даласын  Абай күн сүйген,

Шыңы Мұхтар!

Көгінде мұзбалақ ой,

Ғарышқа жетелейді,

Ұлылықтан туады ұлылықтар,

Сенде ғажап жылылық бар!..

Кіндік 

қаны 

тамған, 

топырағында тәй- тәй басып, алға 

талпына  өсіп,  балапан  қанатын 

қатайтқан  әрбір  адамның  туған 

жерінен, елінен ыстық, қымбат не 

бар дейсіз? Ештеңе жоқ! Шалғайға 

кетсең  сағына  аңсайтын,  көз 

алдыңда 

тұратын, 

жеткенше 

асығатын  туған  жерiң  керемет 

тылсым  күш,  ғажайып  қасиетке 

толы  ғой.  Оны  жырламаған, 

тебірене  толғамаған  бірде-  бір 

ақынды атай аласыз ба?! Бекең де 

солайша,  ақырғы  демі  үзілгенше, 

тізбек-  тізбек,  шың-құзды,  жап- 

жасыл  орманды,  қойнауы  құтты, 

ырысты  тауларын,  оның  көркем 

де  көзсуырар,  жан  тербетер 

көріністерін  өлең  жолдарымен 

шумақтаған, 

шырайландыра 

ашқан азаматтың бірі.

ауылдарынан да келісті, айшықты 

мешіттер  тұрғызды.  Олардың 

ашылуына  бардық,  халықтың 

Ермек  азаматқа  деген  жылы 

лебізін  естідік,  құрметін  көрдік. 

Толқыдық,  дән  ризашылық,  мың 

да бір алғыс  арнадық. «Мен, мен» 

деуді,  қайырымдылық,  көмек- 

қамқорлығын пұлдауды білмейтін 

бауырымыз 

Жылысайдағы 

Жәнібек батыр атындағы мешіттің 

ашылуында:  “Алла  дем  беріп, 

қолдаса  енді  үш  ауылдан  мешіт 

салдырамын.

Осы  Аспантаулар    өлкесінің 

ұланы,  азаматы  ретінде  7  жерден 

7  мешіт  тұрғызуды  арман,  мұрат 

тұттым,  аға!”-  деп  еді  оңаша 

шүйіркелескен  сәтте  ішкі  ой-

сырын  ашып.  Амал  не,  келте 

тағдыр,  мейірімсіз  ажал  оған 

жеткізбей  кететіні  өзекті  өртейді, 

қабырға қайыстырады.

«Асылдың  сынығы»  дегені-

міз—  Ермектің  атасы  Мырзагелді 

Наурызбайұлы 

Шырғанақ 

өңіріндегі 

Кеңсу 

ауылының 

алғашқы    қазығын  қағып,  336-  

совхоздың  ірге  тасын  қалаған 

айтулы  адамның  бірі  екен.  1937 

жылы  «Халық  жауы»  деген 

жаламен 

сотталып, 

алысқа 

айдалып,  одан  1957  жылы  аман 

қайтқан.  Одан  өмірінің  соңына  

дейін  еңбек  етіп,  ұрпағына  мол 

ғибрат  қалдырған.  Ал,  әкесі 

Жақыпжан  аға  Мырзагелдіұлын 

көзіміз  көрді,  іскер  біліктілігі 

көңіл сендірді. Аудандағы партия, 

шаруашылық 

жұмысында 

аянбай,  тынымсыз  қимылдап, 

ортақ  игілікті  молайтуға  сүбелі 

үлес  қосты.  «Еңбек  Қызыл  Ту»,  

«Құрмет  белгісі»  ордендерімен 

бірнеше 

 

медальдарымен, 

т.б.  марапатталып,  Райымбек 

ауданының  «Құрметті  азаматы» 

атағын иеленді.

Қазақтың 

кезінде 

қамқоршысы, 

таудай 

панасы 

болған  батыры,  би-  шешені, 

әулие-  абызы  атанып,  тарихта 

өшпес  есімдері  мен  еңбектері, 

жарқын  іздері  қалған  Бәйдібек, 

Әлмерек бабалардан тармақталып, 

Жәнібек 

батырдан 

таралып 

(Жоңғар 

шапқыншылығында 

Албан  жасағын  бас  қолбасы 

болып 

басқарған), 

одан 

Мырзакелді, 

Жақыпжанның 

жайсаң  ұрпағы  ретінде  өмірдің 

көш-  керуенін  адамгершілігімен, 

білім- 

парасатымен 

жалғап, 

сабақтастырған  Ермектей  азамат 

туралы  толғаныс  таусылмайды. 

Оның  ауданда  4  мешіт  қана 

салдырып 

қоймай, 

ауылына, 

оқыған мектебіне, қайсібір көмек 

сұраған  адамдарға  әркез  қолын 

созып отырғаны белгілі. Миллион 

теңгелеп 

демеу 

жасағанын, 

барымен 

бөліскенін 

біреулер 

білсе  де,  ендібіреулер  білмеуі 

мүмкін.  Ал,  мұның  сыртында, 

ендібіреулер  білмеуі  мүмкін.  Ал, 

мұның  сыртында  Алматы,  Астана 

қалаларынан 

Әлмерек 

баба 

атауымен  мамандыққа  шақыру, 

рухани- сауықтыру орталықтарын 

ашып, емшілік шипасын тигізгенін 

қайда қоямыз?!

1957 

жылы 

Шырғанақ 

ауылында туылып, өсіп, жетілген, 

екі  жоғары  оқу  орнын  бітірген 

Ермек  Жақыпжанұлын  жері,  елі, 

ұрпағы  ұмытпақ  емес.  Ол  Алла 

сыйлаған  емшілік  қабілетінің, 

өзі  оқып,  алған  білім-  білігінің, 

азаматтық 

жайсаңдығының 

арқасында  үлкен-  үлкен  аброй- 

атақтар иеленді. Халықтың аса зор 

сый- құрметіне кенелді.

Е.  Жақыпжанұлы  Қазақс- 

тан  Халық    емшілері  қауымдас-

тығының бірінші вице- президенті 

атанумен 

бірге 

Халықаралық 

дәрежедегі 

халық 

емшісі.  

Дүниежүзілік 

емшілер 

мен 

көріпкелдердің Біріккен Ұйымның 

вице-  президенті,  халықаралық 

халық емшілері мен психологтары 

қауымдастығының 

вице- 

президенті    болды.  Халықаралық 

5  орден,  дүниежүзілік,  Ресей  мен 

Қазақстанның  24  алтын  3  күміс 

медальдарымен марапатталған.

Осындай 

жоғары 

атақ. 

марапаттан  да  Ермек  Жақып-

жанұлы  Райымбек  ауданының 

«Құрметті 

азаматы» 

атануы 

айрықша  еселендіріп,  ерекше 

мерейлендірген.  Туған  жеріне 

азаматтық  туын  тігіп,  қарым- 

қатынасын  бір  сәтте  үзбегені, 

әрқашан  қуаныш  үстінде  жетіп, 

жұртшылықпен  жарқырай  қауы-

шатын  жайсаң  жанды  жас  ұрпақ 

ұмытпаса,  үлгі-  өнеге  етсе  деп 

тілейміз бұл жазба- естелікті.

төлепберген баялы,

қазақстан журналистер 

одағының мүшесі.

таксистердің  қылығы – ай ...

Редакцияға хат

үлкен 

жолдың 

үстінде 

орналасқан. Ал шалғай  ауылдар 

Нарынқол, 

Кеген, 

Тасашы 

сияқты ауылға жол ақысы бізден 

де  төмен  деп  естиміз.  Біздің 

ауылға  таксидің  бағасы  1800 

– 2200 теңге. 

Жолаушылардың  көбі  жол 

тосып күн кешуде. Енді міне жаз 

айында  тағы  да  бағаны  өздері 

көтеріп  алуы  мүмкін...  Өйткені, 

жазда  абитуренттер,  студенттер 

тағы басқа жолаушылар саны екі 

есе көбейді. 

Қасиетті  Құран  –  Каримде 

және 

Пайғамбарымыздың 

Хадистерінде 

пайда 

үшін 

орынсыз  өсім  талап  етуге 

тиым  салынған.  Олай  болса, 

«Саудагер  байыса  –  сақалын 

күзеп сатады» дегендей, жолдан, 

жолаушылардан 

нәфақасын 

тауып  жүрген  таксистеріміз  тым 

ашкөз, сұғанақ болмаса дейміз. 

Осындай 

келеңсіз 

жағдайларға 

ауыл, 

аудан 

басшылары назар аударып, көңіл 

бөлсе екен деген ниетпен жазып 

отырмыз. 

 

Әлия  разақоВа,

жылысай, ұзынбұлақ 

тұрғындарының атынан.

2012  жылдың  қысында  қар 

өте  қалың  түсіп,    жол  қатынасы 

қиын  болды.  Жолдар  өркеш- 

өркеш  болып,  жол  ақысын 

такси 

жүргізушілер 

өзара 

бағаны  көтеріп  алғаны  рас.  Ал,  

енді  жолдар  түзелді,  жасалды. 

Жадырап  жаз  келді.  Жанар- 

жағар май бағасы да өскен жоқ. 

Ендігі 

әңгіме 

такси 

жүргізушілері жайында.  Алматы 

қаласынан 

ауылға 

«Саяхат» 

маңынан  барамыз.  Өйткені, 

осы  арадан  біздің  Райымбек 

ауданындағы  ауылдарға  жүретін 

таксилер  тұрады.  Сол  араға 

барған бойда такси жүргізушілері 

бірі 

сумкаңа, 

бірі 

өзіңе 

жармасып  есіңді  шығарады. 

Кейде  жолаушыларға  таласып, 

бір- бірімен қалада емес,  далада 

жүргендей  жаман  сөздермен 

балағаттасып жатады. Біз отырған 

такси  ішінде  екі  жас  баласымен 

келіншек  отырған.  Такси  жүрер 

емес,  бір адам үшін 3 - 4 сағаттай 

күтіп отыруға тура келді. Ақыры  

біздің  шыдамымыз  таусылып,   

жол-  жөнекей  жүретін  такси 

тауып,  соған отырмақшы болып 

едік,  жолаушыларды  түсірмей 

біраз сөзге де келіп қалдық. 

Ұзынбұлақ  пен  Жылысай 

қайырымды жандардан КөмеК 

сұраймын

Жалаңаш 

ауылының 

кішкентай  тұрғыны  ЖЕТЕН 

Азамат Мұратұлы 2006 жылдың 

7 маусымында дүниеге келген. 

Туа сала кішкентай бүлдіршінім 

ДЦП- 

диогнозымен 

Д 

учетында тұрады. Жылына екі 

уақыт  көктем,  күз  айларында 

«Ақсай» 

республикалық 

клиникалық 

ауруханасы 

мен 

облыстық 

балалар 

ауруханасында 

ем 

алады, 

балама    қосымша    эпилепция 

диогнозы қойылған. 

Осы 

уақытқа 

дейін 

баламды  шамам  келгенше 

қаратып, 

ем 

алғанның 

арқасында  балам  белін  ұстап 

отырды, енді жүруге талпынып 

жүр.  Қазіргі  уақытта  балам  8 

жасқа  толды.  Жүре  алмайды, 

тіпті әлі сөйлемейді. Баламның 

жағдайы  үйден  де  оқытуға 

келмейді. Балама шұғыл көмек 

керек. Әр сәт қымбат. 8 жасар 

бүлдіршінге  өмір  сыйлағысы 

келетін 

мейірімді 

жандар 

болса  қол  ұшын  созса  екен 

деген  сеніммен  қолыма  қағаз 

алып  отырмын.  Ана  болған 

соң баламның жүріп кететініне  

сенемін. 

Облысымызда 

«Жасай» шығыс клиникасында 

ем  алып  аяғынан  тұрып, 

жүріп  жатқан  балалар  бар. 

Баламды  сол  жерге  апарып 

емдетсем  деген  үмітім  бар. 

Мен ол клиникамен байланыс 

жасадым, 1 емдеу курсы  10 күн 

екен, 1 курсы- 1000 доллардан 

екен. Дәрігер   балаға шамамен 

4-5 мың доллар қаражат керек 

екенін  айтты.  Ал,  оған  менің 

қаражатым  жеткіліксіз болып 

отыр. Өзім жұмыс істемеймін, 

баламен 

үй 

шаруасында 

отырмын. 

Баламның  болашағы  үшін 

қатты  алаңдаймын.  Аудандық 

газет  арқылы  қайырымды 

жандардан  көмек  сұраймын.  

Бала 

болашағымыз 

емес 

пе,  баламның  өмірге  деген 

талпынысы  жақсы,  аздап 

көмек  қолын  созып,    жас 

бүлдіршініміздің 

өміріне 

араша  түсер  деген  үмітпен 

Сіздерден  көмек  сұраймын,  

ағайын.    

Банк АО «Казпочта»

ИИК  

KZ49563B350000035525

РНН  092200004277

БИК  KPSTKZKA

БИН  010841003446     KZ 

445630413ВВ0076454

жүктеу/скачать 4,47 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: