С. А. Козлова, Т. А. Куликова

Өмірінде  бір  рет  оқып,  білім  алу  мүмкін  бе  деген  мәселе 

қоғам  үшін  жаңалық  болып  табылмайды.  Үздіксіз  (өмір  бойы) 

оқыту  идеясы  бұрыннан    пайда  болды.    Үйрену  қажеттілігі 

туралы  алғашқы  ақыл-кеңес  ежелгі  жазбаларда  (Киелі  кітап, 

Құран,  Талмұт),  Платон,  Аристотель  пікірлерінде,  «Білімді 

бесіктен  тесікке  дейін  ізден»  сияқты  халық  сөздерінде  үнемі 

қамтылады. 

Үздіксіз 

білім 

заманауи 

тұжырымдамаларының  алғышарты  –  Я.А. 

Коменскийдің 

педагогикалық  көзқарастары  болды.  «Адамзат  істерін  түзету 

туралы  жалпы  кеңес»  трактатында  ғалым  былай  деп  жазды: 

«Ғасырдың  басынан  бастап  соңына  дейін  адамзаттың  барлық 

түрі үшін бүкіл әлем - мектеп болса, онда бесіктен бастап көрге 

дейін  әрбір  адам  үшін  оның  өмірі  –  мектеп;  Сенекпен    бірге: 

«Кез келген жаста оқуға кеш емес,» - деу жеткіліксіз,  Былай деп 

айту керек: әр жас білім алуға арналған,  және сол  шектер адам 

өмірінде және адам мектебінде байқалады». 

болған,   бірақ адамзат үшін оны жүзеге асыру  өзекті қажеттілігі  

ХХ  ғасырдың  аяғында  сезіле  басталды.  Бұл  қазіргі  заманғы