3.2 Мыс пен мырыштың электродтық потенциалдарын анықтау Электрод ерітіндісінің шекарасындағы потенциалдың секіруін эксперименталды түрде анықтау мүмкін емес; сондықтан электрохимияда "электрод потенциалы" термині берілген электродтан және электродтық потенциалы нөлге тең болатын қалыпты сутегі электродынан тұратын гальваникалық элементтің ЭМӨ деп түсініледі. Бұл жұмыста жеке электродтардың потенциалы электродтан және потенциалы нақты белгілі қаныққан каломель электродынан тұратын гальваникалық элементтің ЭМӨ өлшеу арқылы анықталады. Қаныққан каломель электродының потенциалының температураға (°С) тәуелділігі келесідей:
Мыс және мырыш электродтарының потенциалын анықтау үшін келесі тізбектер жасалады:
(–) Zn / ZnSО4 // Нg2Сl2 / Нg (+)
(–) Нg / Нg2Сl2 // СuSО4 / Сu (+)
Әрбір тізбектің ЭМӨ өлшенеді (сәйкесінше E1 және E2) және ЭМӨ электродтардың потенциалдық айырмашылығына тең екенін біле отырып, сыналатын электродтардың потенциалы есептеледі:
, В (3.4)
, В (3.5)
мұнда: ΦZn, ΦCu, Φкал - мырыш, мыс және каломель электродтарының потенциалдары сәйкесінше, В; Е1 и Е2 - тиісті гальваникалық элементтің ЭМӨ, В.
Алынған эксперименттік шамалар Нернст (3.6) теңдеуімен есептелген шамалармен салыстырылады және r экспериментінің салыстырмалы қатесін анықтайды.
Полученные экспериментальные величины сопоставляют с рассчитанными по уравнению Нернста (3.6) и определяют относительную ошибку эксперимента r. Нәтижелер 3.3-кестеде келтіріледі.
, (3.6)
мұнда: Φ°М - металдың стандартты электродтық потенциалы, В; [М2+] - металл иондарының концентрациясы, моль/л.
, (3.7)
мұнда: Φтеор и Φэксп - электрод потенциалдарының теориялық есептелген және эксперименттік анықталған шамалары, В.
3.3 - Кесте - Зксперимент нәтижелері