εi=-K мұндағы k-пропорционалдық коэффициенті. Индукция ЭҚК теріс таңбамен алынған магниттік ағынның өзгеру жылдамдығына пропорционал. Өткізгіш кедергісінің белгілі мәнінде индукциялық тоқтын шамасын Ом заңы бойынша анықтауға болады: Ii= Тұйық өткізгіштің магнит өрісін кез келген жағдайдағы қиып өтуі Ii тогын тудыра бермейді.Тұйық өткізгіште Iiтогы пайда болуы үшін ілгерілмелі қозғалыстың біртекті емес өрісте жасалуы немесе өткізгіш қамтитын ауданның өзгеруі қажет. Бұл Максвеллдің dФ-ге берген тұжырымында қамтылған.dФ-берілген контурмен ұласқан магниттік ағынның өзгерісі.Ұласқан ағын дегеніміз-өткізгіш қамтитын ауданды тесіп өтетін ағын Ф-дің өткізгіш орамының санына көбейтіндісі болады.Осы тұжырымға сәйкес, Ф=NBS cos Өрнектеп Ф-ді бірнеше тәсілмен өзгертуге болатыны байқалды. Мысалы: 1.B=const, S=const, ал β=β(t). 2. B=const, β=const, ал S=S(t). 3. S=const, β=const, ал B=B(t). Ф-ді өзгертудің жалпы санын үш параметрден (B, S, β) бір-бірден жасалған терудің санымен, яғни 6 тәсілмен анықтауға болады. Контурда индукцияланған электрдің мөлшерін мына формуламен анықтауға болады: Iidt=- Индукцияның ЭҚК сыртқы ЭҚК болып табылады.Себебі оны тудыру үшін магнит өрісін тудыратын энергия шығындалады.Сыртқы ЭҚК анықтамасы бойынша εi=- деп жазуымызға болады. Бұл өрнек Максвеллдің екінші теңдеуінің дербес түрі блдып табылады.