Дикроцелиоз – дикроцелиоз; күйісті жануарлардың
гельминтозы.
Диктиокаулез – диктиокаулез, өкпе құрт; күйісті
жануарлардың гельминтозы.
88
Дикумарин – дикумарин; қанның ұюына қарсы
қолданылатын дәрі.
Дилятатор – дилятатор, кеңейткіш.
Димедрол – димедрол; дененің сезімталдығын басатын
дәрі.
Диктофиматы – диктофиматтар; жұмыр ішқұрттар
отрядының тармағы.
Диактофимозы – диактофимоздар; етқоректі жануар-
лардың гельминтозы.
Дионин – дионин; этилморфиннің тұз қышқыл препа-
раты.
Дипеталонемоз верблюдов – түйенің дипеталонемозы; өкпе
қан тамырларын зақымдайтын түйе гельминтозы.
Дипилидиоз – дипилидиоз, етқоректі жануарлардың
гельминтозы.
Диплегия – диплегия; организмнің екі жағының бірдей
салдануы.
Диплобактерии – диплобактериялар, қосарланған бак-
териялар.
Диплококки – диплококктар, қосарланған кокктар
(домалақ микробтар).
Диплококковая инфекция (септицемия) – диплококкты
инфекция; төлдің жіті сепсисі түріндегі жұқпалы
ауру.
Диплостомозы – диплостомоздар, сорғыш құрттар
дернәсілдері қоздыратын балық гельминтоздары.
Диплотен (грек. dіploos — қос-қосынан, қосарынан) –
диплотен, қосарлы; гаметогенездегі жасушалардың
бөліну түрі – мейоздағы хромосомалар қосарынан
орналасып, тетрадалар түзілетін профаза сатысы.
Дипразин – дипразин, Б тізіміндегі дәрі.
Дирофиляриозы – дирофиляриоздар; жұмыр құрттар
қоздыратын ет қоректілердің гельминтозы.
Дисбактериоз (грек. dys, лат. dіs – бұзылу) – дисбакте-
риоз; организмдегі микробтардың қалыптасқан ара
қатынасының бұзылуы.
|