Саясаттану пәнінің өзекті мәселелері

1. 
   Саяси мүддерлер;
   
2. 
   Саяси көзқарастар;
   
3. 
   Саяси қатынастар;
   
4. 
   Саяси билік;
   
5. 
   Саяси процестің дамуы.
   

1. 
   Салыстырмалы - түрлі елдердегі саяси құбылыстарды өзара
   салыстырып, олардың жалпы,ортақ және жеке
   ерекшеліктерін ажыратуға мүмкіндік береді.
   
2. 
   Жүйелік әдіс - саяси құбылыстарды басқа күрделі
   құрылымның бір бөлігі ретінде қарап, оны құрайтын элементтердің әлеуметтік өмірдегі орнын, қызметін айналадағы ортамен, басқа құбылыстармен байланысын зерттеу.
   
3. 
   Әлеуметтанулық әдіс - Саясатты қоғам өмірінің экономикалық,
   әлеуметтік және мәдени деңгейіне
   байланыстырады.
   
4. 
   Тарихи тәсіл саяси құбылыстарды мерзімі жағынан дәйекті, заманына қарай, бұрынғы, қазіргі және болашақтың байланысын айқындай отырып қарастырады. Ол әр түрлі саяси оқиғаларды, процестерді, деректерді олардың болған уақыт мезгілін еске ала танып-білуді талап етеді.
   
5. 
   Бихевиористік әдіс жеке адамдар мен топтардың іс-әрекетін, белгілі бір саяси жағдайларда адамдардың өздерін өздері қалай ұстауын талдауға негізделеді.
   
6. 
   Құрылымдық-функционалдық әдіс - саяси институттардың, саяси қатынас¬тар субъектілерінің қызметін сараптау жолымен саяси процестерді зерттеу әдісі. Функция арқылы құрылымдардың әлеуметтік мәні, қоғамдық-саяси процестегі орны мен рөлі лайықты түрде анықталады.
   

1. 
   Аксиологиялық қызмет – саяси құрылысқа, институттарға, іс-әрекеттерге саяси баға беру.
   
2. 
   Реттеушілік – басқару қызметі. Саси дамуды бақылайды.
   
3. 
   Саяси өмірді жетілдіру - заң шығарушы және атқарушы органдар қабылдайтын құқықтық жарғылар мен саяси-басқарушылық шешімдер алдын ала сарапқа салынып, зерттеледі.
   
4. 
   Болжау – зерттеушілердің құндылығын бейнелейді.
   

Саяси ілімдердің щығу тарихына көз жүгіртсек, саяси этикалық ілімнің негізін салушы – Конфуций.