91
до сы), Кә кі тай ке ле ді. «Ар ғы бет», «бер гі бет» деп екі ге бө лі не тін Се мей қа ла сын
Ер тіс өзе ні бө ліп жа тыр. Ол кез де кө пір жоқ, па ром, қай ық пен ға на жү ре ді. Мұ қа мен
Әл ма ғам бет мі ніп кел ген ал ты ат қа ие боп, ар ғы бет те қа ла ды. Кә кі тай Абай жа зып
бер ген хат ты алып, шай ға қа ра мас тан, түн де ле тіп, Да нияр үй ін де гі Әбіш ке ке ле ді.
Әбіш хат ты оқи са ла, же ңіл траш пен ке сін де реу жек ті ріп, әй елі Мағ ри па ны алып,
Әбен үйі не ке ле ді. Се мей дің «ояз на чальни гі не» жә не «ок руж ной со ты на» Әбіш өз
қо лы мен екі арыз жа зып, «Мә кен Әзім қы зы» де ген жер ге Мәкенге қо л қой ғы за ды.
«…Мен кет пей тұ рып жет кен де рің жақ сы бол ды. Әлім жет кен ше, қо лым нан кел-
ген ше… ая на рым жоқ… Ен ді сен дер етер әре кет біт ті. Қал ған тау қы мет мен де, мы на
Кә кі тай да… ке зе гі кел се, қай ра ты мен на мы сын жі бер мес, мы нау екі ер-аза мат
Әб ді мен Әбен ге мін дет бол сын», – дей ді. Ар ғы бет те гі Мұ қа мен Әл ма ғам бет ті де
ал ды рып, Мә кен мен Дәр мен қа сы на қоя тын ды ғын, ат тар ды қо ра да, ал бір ат ты
то ғай іші не тұ сау лап, ха бар жет кі зу ге дай ын бо лу ға бай лам жа сай ды.
Ер те ңін де Дай ыр мен жан жал қой Қо ра бай ке ле ді. Олар ат үс тін де қам шы
үй ір ген мен, бұ лар ал ды рт а қоймай ды. Әл ма ғам бет ха бар жет кі зе ді. Сол кез де
40–50 сау да гер мен қай та кел ген Дай ыр лар Айша, Мұ қа, Әбен ді қан-жо са қып,
еке уін алып ке те ді. Әб ді еке уі нің үс ті не жы ғы лып, соқ қы ны өзі жеп, бір ге ке те-
ді. Па ром ға же тіп үл гер ген әс ке ри ки ім ді Әбіш, па ром ды тоқ тат қы зып, сол жер-
де гі по ли цей ге тап сыр ма бе ре ді. Өзін воен но-по ле вая ар тил ле рия ның по ру чи гі
деп та ныс ты ра ды. Қал та сы на қан жа рын са лып ал ған Әб ді па ром ішін де еке уі не
еш кім ді жо лат пай, қар сы ла сып тұр ған да за тон ның ең ге зер дей он шақ ты қа зақ
жұ мыс шы сы да же те ді. Әбіш арыз бер ген Се мей об лы сы ның уез дік на чальни гі
Ма ко вец кий қыл мыс кер лер ді ұс тай ды. Ол іс ті сот қа бе ре ді. Әбіш пат ша лық
қыз мет ке рі ре тін де куә лік жа за ды. Абай дан бас тап, ай на ла сын да ғы бар лық
адам те гіс куә гер лік ете ді. Тер геу ші Зло бин ге Әбіш тің өзі сөй ле сіп, мол мә лі мет
бе ріп, әс ке ри қыз ме ті не ат та нып ке те ді. Ұзақ тер геу дің со ңы Мә кен ба сы на
азат тық бе рі луімен аяқ та ла ды. Ке зін де қа лың мал ға бе ріл ген шы ғын ды Абай
жа ғы мен дос та ры бө лі сіп тө лей ді. Осы мен дау аяқ та ла ды.
Достарыңызбен бөлісу: