Шарт­ты­бел­гі­лер Зерделі­ой – ақын-жа зу шы лар ту ра лы пі кір лер мен бел гі лі тұл ға- лар дың фи ло со фия лық ойт ол ғау ла ры – та қы рып ты ке ңей те тін та ным дық мә лі меттер Әдебиет­теориясы

107
1968 жы лы Абай атын да ғы Мем ле кет тік сый лық ты, 1992 жы лы Фи зу ли 
атын да ғы Ха лы қа ра лық түр кі дү ние сі ақын да ры ның сый лы ғын ием ден ген.
Қа лам гер дің өлең, поэма ла ры же ке кі тап ре тін де де, со ны мен қа тар жинақ 
түрінде де бірнеше рет жа рық кө рді. Тұ ман бай Мол да ға лиев тің ақын дық сы ры 
оның өзі не ға на тән ше бер лік пен «қи ын нан қиыс ты ра тын» сти лін де, шы найы 
адам дық қа си ет те рі не то лы се зі мін де. Сондықтан да ақын ның оқыр ма ны көп.
Т.Мол да ға лиев тің жыр жи нақ та ры ның ішін де ба ла лар ға ар нал ған өлең де-
рі нің тәр бие лік мә ні зор, ол зіл сіз иша ра мен иба лы бо лу ды ұқ ты ра ды:
Құ ра лай деп қой ып ты са ған да ат ты,
Сол есім атаң ды көп алаң дат ты.
Жү рі сің мен тұ ры сың, есі мің де,
Ұнап ба ра жа тыр-ау ма ған қат ты.
То лар еді-ау шат тық қа кө зі бір сәт,
Ба ла лық тың ай ты лар сө зін ұқ сақ.
Қой ып кет тің қо рық пай, су ға жүз дің,
Құ ра лай дай тә тең нің өзі не ұқ сап.
Қар сы алып бір қа лың ел құр мет пе нен,
Көп қа рар-ау кө зі ңе нұр кет пе ген.
Мүм кін ғы лым қуар сың сол тә тең дей,
Ба қы ты ңа же тер сің ол жет пе ген.
Бә рі мүм кін, Құ ра лай, мүм кін бә рі,
Са ғы ны шын са мал дың гүл тың да ды.
Көз ал ды ма ке ле ді се ні көр сем,
Жаз ды гүн гі да ла ның құл пыр ға ны.
Әжең ді сен ұмыт па, ба ла бақ қан,
Қо лың нан ап ау ыл ды ара лат қан.
Же рің ді сүй, Құ ра лай тә тең құ сап,
Елің ді сүй ер тең ге ба ра жат қан.
Т.Мол да ға лиев көп те ген ән дер ге өлең дер жаз ды. Мәселен, оның мұң мен 
те рең сыр ға то лы мәтіндеріне жазылған «Құс тар қай тып ба ра ды», «Әнім сен 
едің», «Ер тіс валь сі», «Ба қыт құ ша ғын да», «Ша қы ра ды көк тем», «Қаз дар 
қайт қан да», «Кү зе те міз» тәрізді ән де рі ел ара сы на ке ңі нен та рал ған.
Тұ­ман­бай­–­са­бақ­тас­қан­се­зім,­әре­ке­ті­қа­бат­тас­қан­өмір­кө­рі­ніс­те­рі.­Оның­поэ­зия­
сы­еш­кім­ге­ұқ­са­май­тын­өз­ге­ше­әлем.­Са­ры­ны­нан­жа­ңыл­май­тын,­са­ға­сы­нан­асып­
та­сып­ шық­пай­тын,­ са­быр­лы­ да­ саялы,­ жа­ға­сы­на­ мәң­гі­ көк­тем­ ор­на­ған­ да­рия­дай­
сұ­лу­дү­ние.
Кә­кім­бек­Са­лық

жүктеу/скачать 3,65 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: